Studentenleven
'Wij zijn een soort spons'
donderdag 8 november 2018
Van links naar rechts: Simone de Boer, Jule Forth, Lina De Los Rios Torres, Hanna Stalenhoef, Christien van de Pavert, Wilke Geurds, Veronie Rouschop. © Taco van der Eb

Jule Forth (26, webredacteur Instituut Antropologie): ‘Stichting Stadsfotograaf Leiden heeft een nieuwe aanpak. In plaats van een fotograaf die elke week een foto publiceert in Leidsch Dagblad, wilden ze meer sociaalmaatschappelijke diepgang. Daarvoor hebben ze bij het Instituut voor Antropologie aangeklopt. Wij zeven zijn de gelukkigen die hiermee om beurten aan de slag mogen.’

Wilke Geurds (20, antropologie): ‘Als antropoloog bestudeer je het aangeleerd gedrag van groepen mensen in het dagelijks leven.’

Christien van de Pavert (22, antropologie): ‘Iedereen houdt zich bezig met een ander thema. Ik doe het thema “backstage”, waarbij ik op verschillende plekken achter de schermen kijk hoe dingen in z’n werk gaan en wie daarbij zijn betrokken. Vrijdag publiceer ik foto’s in Leidsch Dagblad van wat er achter de schermen van Naturalis gebeurt. Zij zijn druk bezig met een voorstelling voor 2019.’

Forth: ‘Mijn thema is “nachtleven”. Sommige plannen moet je al ruim van tevoren uitzetten. Ik wil bijvoorbeeld de mensen fotograferen die de spoorwerkzaamheden op Leiden Centraal uitvoeren. Maar je mag niet zomaar het spoor op. Dan moet er dus geregeld worden dat er iemand met me meegaat.’

Geurds: ‘Ik heb het thema “echt jong”. Jongeren presenteren zich op sociale media op een bepaalde manier, bijvoorbeeld met selfies. Maar wat gaat er echt in hen om, hoe zijn ze in het echte leven? Dat wil ik laten zien.’

Forth: ‘Als antropoloog wil je juist alledaagse dingen vastleggen. Een journalist duikt er vaak snel op en moet na een uur weer gaan, terwijl wij vaker terugkomen. We brengen echt tijd door met de onderzoeksgroep. Ik heb in mijn eerste publicatie het koffiehuis op de Burggravenlaan vastgelegd. Welke mensen beginnen nou met welke redenen hun dag in het koffiehuis?’

Geurds: ‘Antropologie maakt vertrouwd wat vreemd is en vreemd wat vertrouwd is.’

Lina De Los Rios Torres (21, antropologie): ‘Iedereen van ons heeft op verschillende manieren al ervaring. Bij de een is fotografie een uit de hand gelopen hobby, anderen zijn al freelancer. Ik heb een cursus op de Kunstacademie gedaan.’

Van de Pavert: ‘Ik vind het elke keer een uitdaging om vast te leggen wat er gebeurt, zonder dat je de mensen vertelt wat ze moeten doen. Het moet een mooi beeld worden, maar tegelijkertijd de realiteit weergeven.’

Hanna Stalenhoef (onderzoeksassistent antropologie): ‘Je gaat op in het veld. In het begin ben je een soort spons; je observeert alles. Dat is vet vermoeiend. Om goed te observeren moet je je vooroordelen opzijschuiven. En notitieboekjes meenemen.’

Forth: ‘Doordat je vaker langsgaat, ga je onderliggende structuren zien. Dat lukt je niet bij één bezoek, want dan heb je nog geen vertrouwensband opgebouwd. Pas als je onderdeel van het interieur bent geworden, ga je zien wat mensen doen. Dán moet je in actie komen.’

Stalenhoef: ‘We willen de diversiteit van Leiden laten zien…’

Geurds: ‘…en gaan met onze rug naar de binnenstad staan. Niet alleen de mooie kerken en singels fotograferen, maar ook de buitenwijken en de dorpen eromheen.’

Door Sebastiaan van Loosbroek