Cultuur
Geraakt door kerk in Oeganda
Eerst vond ze het geloof raar; nu is ze christelijk. Maureen Visscher, masterstudent international relations, volgde de Leidse alphacursus voor studenten waar atheïsten, agnosten en mensen met vragen samen antwoorden zoeken.
donderdag 8 maart 2018
Landschap in Oeganda

Door Daniëlle Tuk ‘Ik ben niet christelijk opgevoed. Mijn omgeving zette zich juist af tegen het geloof, stempelde het af als raar en deed er lollig over. Maar toen ik 15 was, ben ik naar Oeganda geweest met een middelbare-schoolproject. Daar ben ik voor het eerst met de kerk in aanraking gekomen, en ook al hadden die mensen vrij weinig, toch deed het ze zoveel. Dat had me geraakt.

‘Daarna bleef ik in Nederland maar mensen tegenkomen die ik sprak over het geloof en zeiden: “Maar Maureen, wat betekent het geloof voor jou?”

‘Toen ben ik vorige zomer verhuisd en kwam ik bij mijn huisgenootje Irene, die bij NSL (Navigators Studentenvereniging Leiden, red.) heeft gezeten en christelijk is. Daar raakte ik mee aan de praat. Zij was de eerste die zei: “Waarom ga je dan niet wat met je geloof doen?” Ik wist niet zo goed wat ik er dan mee moest doen, dus toen zijn we samen alpha gaan doen.’

De alphacursus is een reeks van acht avonden en een weekend. Elke avond begint met een gezamenlijke maaltijd. Daarna is er een praatje of een filmpje over een thema, zoals Jezus, de kerk of genezing, waar in kringen van ongeveer vijf personen over doorgepraat wordt. Na afloop is er een borrel.

‘Alpha is een heel laagdrempelige manier om verder te komen in het geloof, als je vragen hebt, maar ook als je juist al verder bent en denkt veel antwoorden te hebben gevonden. Die mix van mensen kan elkaar prikkelen om verder te komen. Als je nog niet zover bent, is het de makkelijkste manier om er concreet wat mee te gaan doen en antwoorden te zoeken op je vragen.

‘Eerst dacht ik heel rationeel: ik kan pas gaan geloven als ik dit, dit en dit weet. Door alpha ben ik meer gaan vertrouwen. Ik kwam erachter dat je niet per se antwoorden hoeft te hebben. Sinds ik dat vertrouwen heb, ben ik minder gaan vechten tegen het gevoel dat God niet kan bestaan. De cursus laat je zien dat er veel mensen en dingen in het Leidse studentenleven zijn die je verder kunnen helpen met het geloof, zoals christelijke verenigingen.

‘Ik vond het fijn dat er zoveel verschillende mensen waren: van mensen die niet beter weten, tot mensen die atheïst of agnost zijn, tot mensen zoals ik die nog heel veel vragen hebben. Waar vind je die combi nou nog? En ik vind het heel bijzonder dat de kringleiders en het bestuur het zonder eigenbelang doen, voor de ander.

‘Vòòr alpha was er nog een grote stem in mijn hoofd die zei: “Er is zoveel onrecht en er zijn zoveel problemen, hoe kan dat nou door God zijn?” maar nu heb ik dat vertrouwen en noem ik me christelijk. Het is de laatste stap geweest die ik nodig had.’

Sociëteit NSL, Oude Singel 56

Dinsdag 13 maart, 19:00, gratis