Studentenleven
Kamervragen: 'We hebben cellen en een schietbaan'
Marleen van Wesel
donderdag 9 november 2017
© Marc de Haan

Huis: voormalig politiebureau, Leiderdorp

Kamer: 80 m2

Huur: € 250 (incl.)

Huisgenoten: 7

Hoe kom je aan deze kamer?

‘Met twee vriendinnen leek het me leuk om samen ergens te wonen. Drie dagen later hoorde een van hen over dit anti­kraakpand. We waren de eersten, dus we konden gerust nóg wat vrienden van onze studie meenemen. Hiervoor woonde ik tegenover Molen De Valk, in een mooi appartement, maar daar betaalde ik twee keer zoveel. We wonen hier nu twee maanden.’

Wat is het leukste aan deze woning?

‘Het is een oud politiebureau, dus we hebben cellen en een schietbaan. Op de balie bij de ingang staat nog heel groot: "Waakzaam & dienstbaar" en overal hangen politielogo’s. Op de kamer van een huisgenoot zelfs een heel grote: waarschijnlijk was dat het kantoor van de commissaris. Van de schietbaan hebben we trouwens geen sleutel, maar verder hebben we veel ruimte. Hierachter heb ik nog een kamer en we hebben een grote keuken, waar we bijna elke avond zitten te chillen. Er zijn wel twintig wc’s of zo, dus iedereen heeft basically z’n eigen toilet. Zelf hebben we nog een gratis badkuip gefikst, die we onder een van de douches hebben gezet. Verder is het heel goed geïsoleerd. Ik kan om drie uur ’s nachts zoveel herrie maken als ik wil. Hierachter is een superchill park en vlakbij is een kinderboerderij, met fucking grote konijnen, van die Vlaamse reuzen, superlief.’

Nog nadelen?

‘Geen zekerheid, want het is antikraak. Het staat in de verkoop, dus met wat pech moeten we er volgende maand uit. Maar met een beetje geluk blijven we hier nog twee jaar.

‘En ik heb eigenlijk zeven katten, waarvan er twee nu bij mijn vader wonen en vijf bij de ouders van een andere huisgenoot. Huisdieren mogen alleen met schriftelijke toestemming. Ik heb het nog niet geprobeerd, maar ik denk niet dat de huisbaas akkoord gaat met zeven katten. Misschien wel met twee.’

Wat voor fruit is dat, in die kratten?

‘Kaki’s: zoete vruchten uit Japan. Daarvoor is het nu het seizoen. Ik eet er vijftien tot twintig per dag. Het ligt eraan hoe actief ik ben. Ik heb ook nog wat mango’s, die op moeten. Hiervoor was ik al veganist geworden, uit ethische overwegingen. Al snel voelde ik me veel fitter, waardoor ik besloot dat veganisme niet het eindpunt was. Sinds anderhalf jaar bestaat mijn dieet voor 95 procent uit fruit en verder uit noten en soms groenten. Met extra voedingsstoffen heb ik wel geëxperimenteerd, maar voor mijn gevoel heb ik die eigenlijk niet nodig. Momenteel heb ik tentamens. Ik snap dat andere studenten dan uit gemak eerder voor een pizza gaan, maar fruit scheelt eigenlijk nog veel meer tijd.’

Waar haal je al dat fruit vandaan?

‘Als ik groot inkoop bij een man op de markt, is het niet duur. De kisten met kaki’s kwam hij zelf brengen. Die waren zo rijp dat hij ze op de markt toch niet meer kon verkopen.’

En als je met anderen eet?

‘Iedereen heeft toch wel fruit in huis? En soms eet ik raw vegan, in restaurants in Amsterdam bijvoorbeeld. Als een vegetariër geen vlees eet, omdat het zielig is voor dieren, tuurlijk. Maar ik vind het natuurlijk niet zielig voor groente, dus ik hoef niet per se strenge officiële regels te volgen.’