Cultuur
Roodkapje op het kerkhof
In de schemering van begraafplaats Groenesteeg speelt toneelgroep Al Dente de openluchttheatervoorstelling Spookhazen & ander gespuis. Eng wordt het nooit.
Marleen van Wesel
donderdag 7 september 2017
Volksverhalen en sprookjes, onderbroken door moppen of een kabouterquiz. © Didier Hoogeveen

‘Maar grootmoeder, ik bedoel grootváder, wat heeft u een gróte…’

Vanaf het moment dat Roodkapje in het donkere kamertje bij haar oma in bed denkt te kruipen, verloopt het beroemde sprookje nét iets anders, in de versie van schrijver en essayist Rudy Kousbroek. Het is een van de vele vertellingen uit de openluchttheatervoorstelling Spookhazen & ander gespuis van de Leidse toneelgroep Al Dente.

Afgelopen weekend was de première, op begraafplaats Groenesteeg. Dat is een ruim tweehonderd jaar oude begraafplaats, verscholen in het groen tussen de Binnenvestgracht en de Zijlsingel. De moeder van Vincent van Gogh ligt er begraven, maar ook hoogleraren en ondernemers, naar wie in de rest van de stad straten vernoemd zijn.

Sinds de officiële sluiting in 1975 kan de natuur er haar gang gaan. Tegenwoordig is de begraafplaats als stadspark dagelijks toegankelijk van negen tot vijf.

Spookhazen & ander gespuis biedt een mooie kans om de begraafplaats eens in de schemering te bezoeken. De graven en ook de reusachtige beukenboom langs het grindpad richting de keerlus worden sfeervol verlicht. Op de open plek waar ooit de lijkkoetsen keerden staat nu een overdekte tribune opgesteld. Terwijl de zon ondergaat, trekken in anderhalf uur allerlei personages voorbij. Roodkapje dus, door Kousbroek aangeduid als ‘het meisje met de eierstokjes’, en verder aardmannetjes, reuzen, betoverde paarden, verdwaalde meisjes in het jaar 1529, een duiveluitdrijver, een Duitse professor in de Philosofia Occulta, en er is ook een kabouterkoning.

Volksverhalen en sprookjes volgen elkaar zo in hoog tempo op, of worden onderbroken voor nieuwe vertellingen, anekdotes, moppen of een Kabouterquiz. Soms begint een personage middenin een scène doodleuk een nieuw verhaal te vertellen. Typisch voor Al Dente. De lange reeks voorstellingen sinds 1994 telt zowel collagevoorstellingen als klassiekers, bewerkt door regisseur Jos Nijhof, en regelmatig breken de acteurs daarin even met hun personage.

In een van de scènes luidt de klok twaalf keer over de graven, maar echt griezelig wordt het nooit. Grappig wel, en een enkele keer een tikkeltje flauw, maar zeker zo vaak volgt een onverwachtse wending. Niet voor niets begint het publiek tussendoor regelmatig te klappen.

De dood is evenwel een regelmatig terugkerend thema. Van de jongen die uit de hemel was gevallen, maar het gat niet meer kon terugvinden, tot de, nou ja, nét wat realistischere Kousbroek-bewerking van de Wolf en de zeven geitjes.

Al Dente, Spookhazen & ander gespuis. Begraafplaats Groenesteeg

7-10 en 13-16 september, 20.15 uur, €12,50

Reserveren via http://www.aldente.nl/