Columns & opinie
Geen commentaar: Tough shit, lullo's
woensdag 12 april 2017

De universitaire plannen voor een geesteswetenschappen-campus zitten muurvast, maar rector Carel Stolker is aan het powerplayen als een baas.

Nee, ja, jammer dat de bewoners van die sociale huurwoningen tegenover het Lipsius niet weg willen. Nee, geen idee hoe het nou verder moet. Geesteswetenschappen weg uit Leiden? Nee joh, ben je gek. Maar ja, verzuchtte hij tegen het Leidsch Dagblad: ‘Veertig gezinnen houden een ontwikkeling tegen die bepalend is voor de universiteit en voor Leiden voor de komende tweehonderd jaar.’

En hop! Iedereen die er ook maar vaag wat mee te maken heeft, kwam in actie voor de academie. De Leidse gemeenteraad benadrukte hoe verschrikkelijk belangrijk de universiteit voor Leiden is. Een Haags politica opperde dat er in de Hofstad nog wel plek is voor een tweede campus, en wakkerde de Leidse verlatingsangst nog verder aan. De Leidse wethouder moest komen opdraven voor een spoeddebat, en beloofde dat er nog voor de zomer duidelijkheid zou komen. De plaatselijke JOVD repte van ‘asociale huurwoningen’, en de lokale media namen die mening over alsof die er toe deed.

Alle stropdasdragers van Leiden zijn uit hun holen gekropen, en lopen achter de muziek van Stolker aan. Allemaal kijken ze boos naar die veertig gezinnetjes. Het ondankbare grauw, dat weigert zich gehoorzaam te schikken naar de wensen van mensen die wél belangrijk zijn.

Tough shit, lullo’s: de universiteit heeft zelf de bewoners tegen zich in het harnas gejaagd, door vanaf het begin te doen alsof verhuizen de enige optie was. Allesaal vanuit de nergens op gebaseerde aanname dat iemand zijn woning in de prachtige binnenstad waar hij al dertig jaar woont wel even opgeeft, als je maar uitlegt hoe handig dat is voor jou.

De universiteit heeft zelf een compromis waarbij er in de nieuwbouw plek was voor de huurders verworpen. De universiteit heeft zelf de grond bij het voormalige Van der Klaauw verkocht voor peperdure kakwoningen, terwijl de sociaalhuurders dáár nog wel naartoe te krijgen waren geweest. Geen wonder dat de bewoners nu hun kont tegen de krib gooien.

De universiteit heeft vanaf het begin van de onderhandelingen geroepen dat ze niet over zal gaan tot onteigening. Op de JOVD’ers na neemt niemand dat woord meer in de mond, maar de optie lijkt deze week ineens een stuk dichterbij. Het hoeft nog steeds niet zover te komen, en het siert de gemeente dat ze actief probeert om de onderhandelingen los te trekken.

Maar laat ze daarbij niet doen alsof die veertig gezinnen het enige probleem zijn.

Bart Braun