Studentenleven
Column: Lekken
woensdag 12 april 2017

Zondagavond. Uitgestrekt in je joggingsbroek op de bank. Een schaaltje borrelnootjes op de salontafel. Daarachter, het tv-meubel. Wat hersenloos zappen voordat de collegeweek weer begint.

Het seizoen van Zondag met Lubach is inmiddels afgelopen en je kijkt principieel niet naar Boer Zoekt Vrouw. Iets na tienen blijf je hangen bij een nieuw programma van de KRO-NCRV genaamd Neem je zwemspullen mee.

Vier witte mannen van middelbare leeftijd, waaronder de hosts van de show, Pepijn Gunneweg en en Klaas van der Eerden, staan om een vrouw heen. De vrouw staat op een draaiend plateau, zodat de mannen lekker kunnen blijven zitten als ze haar van alle kanten willen bezichtigen. Ze moeten namelijk raden of de dame ‘zwanger of dik’ is.

En wat hadden ze een lol: ‘Wat we natuurlijk wel zouden kunnen proberen, is het geluid van een huilende baby maken en kijken of ze gaat lekken’. Dat idee werd unaniem goedgekeurd en de babygeluiden volgden. Later een opdracht met dezelfde opzet, maar hier moeten dezelfde mannen raden of de borsten van een vrouw echt of nep zijn. Een andere vrouw, hetzelfde draaiende plateau. ‘Nou, laat haar maar de hele avond rondjes draaien!’ ‘Ik ben mijn bril vergeten, mag ik ook van dichtbij?’. Ongegeneerd bodyshamen, van gemeenschapsgeld.

Waar de publieke omroep kortgeleden nog makkelijk een avond kon vullen met programma’s die meer begrip konden creëren voor bepaalde situaties (Je Zal Het Maar Hebben, Hij is een Zij, Geslacht), slaat de zender de plank nu volledig mis. Ik zie ze het omgekeerde trouwens nog niet zo snel doen: vier vrouwen die om één man heen staan en vraagstellingen oplossen als ‘Happy single of impotent?’, ‘Vrijwillig kaal of familiekwaal?’ en ‘Kleine of koude piemel?’

Blijkbaar vonden Pepijn en Klaas iets van compensatie wel nodig, dus stonden er toch nog even twee mannen op het plateau. ‘Pool of stukadoor?’ en ‘Nederlander of Duitser?’. Ook vervelende vragen, maar van een heel ander niveau. Geen enkele man dacht na het kijken van het programma: ‘Shit, misschien denken mensen wel dat ik een Duitser ben.’

Je eigen lichaam liefhebben is zo belangrijk en tegelijkertijd zo lastig. Programma’s waarin mannen het lichaam van een vrouw zo negatief benaderen hebben daarop een averechts effect. Dat niet alleen, ze zijn niet eens nodig. Mensen zijn perfect in staat om zelf negatief genoeg naar hun eigen lichaam te kijken, de publieke omroep hoeft daar niet bij te helpen.

Femke Blommaert studeert taalwetenschappen