Door Anoushka Kloosterman Kijk uit voor macho’s, pas je aan, kleed je niet te opzichtig, en ga ’s avonds niet alleen over straat. Zo klinken ze adviezen van sprekers op het evenement Alleen reizen, het verschil tussen man en vrouw, georganiseerd door studentenreisvereniging AEGEE. Ze hebben allemaal op eigen houtje een verre reis gemaakt: Ghana, Tanzania, Zuid-Amerika, India, Nepal en Australië. De meesten zeggen: laat je niet tegenhouden door enge verhalen, maar bereid je wel voor.
‘Hou er rekening mee dat de verhouding tussen man en vrouw overal anders zijn’, zegt Emma Holtmaat (22). Ze reisde op haar achttiende zes maanden door India en Nepal. Toen ze een Indiase jongen ontmoette en bij hem achter op de motor ging zitten, wilde hij niet verder rijden totdat hij haar mocht zoenen. ‘Toen heb ik heel hard duidelijk moeten maken dat ik dat niet wilde. Een Indiase vriend legde later uit, dat samen met een jongen weggaan bijna betekent dat je een relatie hebt. Achterop de motor zitten is als zoenen. En samen zwemmen is als seks.’
‘Ik had niet verwacht dat er zoveel mensen zouden komen’, geeft antropologiestudent Elise van Dansik aan het begin van haar lezing toe. De organisatie had het ook niet helemaal zien aankomen: wegens grote belangstelling werd de bijeenkomst op het laatste moment verplaatst van café De Eeuwige Student naar een collegezaal in het Lipsius. De zaal zit vol, met voornamelijk vrouwelijke studenten.
Van Dansik vertelt dat ze tijdens haar onderzoek in Ghana voorin een busje wilde zitten, maar de chauffeur zette haar achterin. ‘Hij zei: “Je mag niet voorin zitten, je bent een vrouw. Jullie hebben niet genoeg moed.” Dus zat ik op de rotste plek. Een collega van me legde later uit, dat ze vinden dat vrouwen de mooiste wezens zijn, die beschermd moeten worden. Ja, als je het zo brengt... Vanuit Westers oogpunt willen we in discussie gaan. Wij willen die vrijheid en onafhankelijkheid. Maar dat heb ik daar moeten loslaten.’
Als vrouw alleen op reis trek je de aandacht, met een man erbij is meteen een stuk rustiger. De enige mannelijke spreker Thijs Jannes (life science & technology) reisde drie maanden met een rugzak door Chili, Bolivia en Peru. Hij heeft een vriendin, die vier maanden alleen door Zuid-Amerika reisde, om wat extra advies voor vrouwen gevraagd. ‘Zuid-Amerika is een machocultuur, dus als je als vrouw alleen op straat loopt, roepen en fluiten mannen je veel na. Met een man bij je is het veel rustiger. Dan denken ze: ‘Ik pak de volgende wel.’
De vriendin werd een keer op het strand lastiggevallen door een man die zijn broek liet zakken en begon te masturberen, vertelt hij. De zaal schrikt. ‘Maar omstanders gingen om haar heen staan om te helpen. Dat is daar natuurlijk ook echt geen normaal gedrag.’
Zelf heeft hij ook een paar tips: ‘Plan je eerste dag vooruit, luister naar locals, vertrouw op je gevoel en koop een reisgids.’
‘Maar laat je vooral niet overhalen om het niet te doen’, geeft Holtmaat als raad.
‘Je kan enge dingen meemaken, maar er zijn er zoveel die helemaal niks engs overkomt. De keren dat ik zelf enge momenten had, waren ook de momenten dat ik heel naïef deed. En daarnaast: het is heel makkelijk om vrienden te maken. Je bent bijna nooit echt alleen.’