Tentamens, wie houdt er niet van? Vrijwel iedereen bij de onderwijsadministratie natuurlijk. Altijd weer die vervelende studenten die vergeten zijn om zich in te schrijven en daar dan over komen zeuren.
‘Daar is er weer één,’ hoor ik ze al denken. ‘Nog iemand die we met een paar drukken op wat knopjes toegang zouden kunnen geven tot een tentamen, maar laten we eerlijk zijn: daar maken we niemand echt blij mee.’
Stiekem denk ik dat onze rector magnificus het er persoonlijk juist mee eens zou zijn dat een tentamentje minder op z’n tijd prima is, ook als dat een klein beetje studievertraging met zich meebrengt. Maar hij kan niet anders. De overheidsfinanciering wordt namelijk gebaseerd op het aantal studiepunten dat er wordt gehaald. Dan is het wel handig als studenten de tentamenzaal binnen mogen.
Toch is het jammer dat de waardering die een universiteit krijgt grotendeels gebaseerd is op de hoeveelheid diploma’s die ze binnen een periode kunnen produceren. Af en toe wat gas terug hoeft namelijk niet eens zo slecht te zijn.
Het lijkt wel of er gedacht wordt dat wij als studenten niets meer te doen hebben dan het vullen van de UB-prullenbakken met koffiebekertjes. Het gebruikelijke rijtje van extracurriculaire activiteiten, bestuursjaartjes, blabla, dat terzijde. Er is meer dan dat.
Dit is ook de tijd voor feestjes en ontmoetingen, die zijn immers niet te herkansen. Al die werkende mensen die nu zeggen dat hun studententijd de leukste tijd van hun leven was, die kunnen het niet bij het verkeerde eind hebben. Ze weten namelijk al wat erna komt.
Tentamens zijn wat dat betreft eigenlijk een beetje vergelijkbaar met de herfst. Het neigt naar de kilheid van de winter, maar er is nog net ruimte om even naar buiten te gaan. Vreemd genoeg wordt het bij ons altijd gelijk weer zomer na de herfst. Als die paar weekjes voorbij zijn, dan kunnen we namelijk weer door met colleges, maar vooral met alles daarnaast.
Behalve bij de allerlaatste dan. Na de laatste tentamens, dan wordt het wel écht winter. Dan begint het werkende leven. Elke dag van negen tot vijf en dan terug naar het huisje-boompje-beestje-bestaan.
Gelukkig hebben we onze warrigheid en de onderwijsadministratie nog. Naar de universiteit gaan is namelijk niet alleen jezelf voorbereiden op het werkende leven. Het is ook vooral het nog-even-uitstellen van wat er hierna komt.
Dankjewel, onderwijsadministratie. Dankjewel dat jullie sommige studenten hun tentamens niet laten maken. Dankjewel dat jullie de diplomafabriek van binnenuit net dat beetje gas terug geven.
Mattijn de Groot is student wijsbegeerte