‘Wacht even, ik ben nog iemand aan het buitenlaten’, zegt Jeroen Camerlynck aan het begin van het interview door de telefoon. ‘Urbanus, om precies te zijn.’
Lang voor Camerlynck in 2016 doorbrak met zijn metalband Fleddy Melculy, nam hij met zijn andere band, De Fanfaar, als eerste nummer een Urbanus-cover op: ‘Gigippeke van Meulebeik’. Sinds 2013 toerde De Fanfaar regelmatig als begeleidingsband met de Vlaamse cultheld. (Beluister binnenkort vooral Urbanus’ kerstklassieker ‘Bakske vol met stro’.) ‘Je krijgt niet elke dag de kans om met je jeugdheld dingen te doen, laat staan op podia voor duizenden mensen te spelen’, zegt Camerlynck. ‘Nu ligt het even stil. Plannen voor een nieuwe plaat van De Fanfaar in 2016, staan door het hele Fleddy-verhaal in de koelkast.’
Volgens de apocriefe versie van dat ‘Fleddy-verhaal’ schonk de geest van Dimebag Darrell (de vermoorde gitarist van Pantera) aan Fleddy Melculy, buitenechtelijke zoon van (Metallica-drummer) Lars Ulrich en (vrouwelijke metalpionier) Lita Ford, superkrachten om de metal te redden.
Maar eigenlijk ging het zo: ‘Fleddy Melculy is wat groter geworden dan ik had verwacht. Dat is het ‘m nu juist: er was níks gepland. Ik had een paar nummers geschreven en we moesten nog repeteren om daarmee op te treden.’
Tot hij op een ochtend in januari 2016 alvast één nummer aan de wereld liet horen: ‘T-shirt van Metallica’. ‘Die avond was de lyric video al viraal gegaan.’ In februari volgde de EP Wat de fok? en in september het album Helgië.
‘De bandnaam vond ik ooit in een komisch boekje. Totaal geen idee meer welk. Inmiddels is het een running gag dat ik bij optredens zeg: "Voor degenen die ons niet kennen: sorry, wij zijn geen Chinese Queen-tributeband."’
Over de teksten denkt hij niet te hard na. ‘Zo ontstaan ze dan ook. Ik maak me gewoon al jaren druk om mensen die band-T-shirts dragen zonder iets van de muziek te weten. En over mensen die met rotsvaste overtuiging beweren vegetariër te zijn, maar wel vlees eten. Of BMW-bestuurders die hun richtingaanwijzer niet gebruiken.’ Het resultaat is opvallend verstaanbaar voor het genre, en voor wie dat niet vindt, zijn er inmiddels meer lyric video’s. Zo luidt de volledige tekst van het nummer ‘1 noot’: ‘DIT LIEDJE HEEFT MAAR ÉÉN NOOOOOOT! OKÉ, DIT LIEDJE HEEFT TWEE NOTEN!’ En uit het nummer ‘Ik haat jazz’: ‘IK HAAT JAZZ! Dat zijn niet eens liedjes maar gewoon gezeik! IK HAAT JAZZ!’
Camerlyncks eigen muzieksmaak beslaat overigens ‘een zeer wijd spectrum aan idolen’. ‘Zolang er maar een zware emotie in zit, maakt het mij niet uit of het beenharde metal of frêle songs zijn.’ Maar komend jaar houdt hij zich nog bezig met dat eerste. ‘In 2017 gaan we vooral heel veel optreden, ook in Nederland. We spelen nu in de clubs waar we vorig jaar nog kwamen met De Fanfaar en Urbain, allez: Urbanus. In april hebben we trouwens ons eigen festival in de Brusselse concertzaal Ancienne Belgique, Fleddypalooza. Ondertussen schrijf ik aan een nieuwe Fleddy-plaat, maar die zal nog niet in 2017 verschijnen.’
Wat vindt Urbanus er eigenlijk van dat hij zijn begeleidingsband voorlopig kwijt is? ‘Niettegenstaande dat het niet zijn meest favoriete muziek is, is hij toch een groot fan. Dat we de meest banale problemen kunnen opblazen tot first world problems, dat vindt hij heel goed. Van iemand als Urbanus is dat tof om te horen.’
Gebr. De Nobel vrij 16 december, 19.30, €12,50