‘Ik denk tijdens de seks soms: waar zijn we nu eigenlijk mee bezig? Het lijkt wel alsof we een circusact zijn. Kan het niet wat minder extreem? Straks springt ze nog door een brandende hoepel. Waar is de liefde? En waar is de tederheid?’
Vandaar dus het openingsnummer ‘Tederheid’ op de plaat Stout! Stout! Stout! van The Jerry Hormone Ego Trip. ‘Ik twijfelde wel of we daar de plaat mee moesten beginnen’, geeft zanger en tekstschrijver Jerry Hormone himself (echte naam: Jeroen Aalbers) toe. ‘De zin: "Het moet wel in je kont, anders kom ik niet klaar" vinden mensen misschien wel onwijs lomp. Het nummer is zeker niet lomp bedoeld. Ik ben best een gevoelige jongen. Het is niet zoals muziekblad OOR schrijft dat de elpee slechts vol staat met "Rotterdamse vuilbekkerij". Ik lees geen woord over die fantastische binnenrijm waar ik zo mijn best op heb gedaan. Want ik zie mijzelf als een groot dichter… Nee hoor, dat is gelul.’
Stout! Stout! Stout! staat vol met catchy sixties beat. Hormone speelde eerder in punkrockbands als The Apers en Anne Frank Zappa. ‘Ik ben ooit mijn eerste bandje begonnen om met teringherrie mijn ouders te zieken. We oefenden in de schuur, ze werden er helemaal gek van. Nu wilde ik graag sixties garagerock maken. Het was niet makkelijk om bandleden te vinden. "Nee, dan kan ik niet, want dan moet ik op mijn dochter passen," zei de een. "Ik kan niet, dan sta ik achter de bar omdat mijn kunstenaarsleven is mislukt", zei de ander.’
Totdat hij als jurylid optrad bij een bandjeswedstrijd. ‘Toen kwamen er opeens vier ventjes van een jaar of zeventien met goedkope instrumenten op: The Tambles uit Gouda. En die speelden te gekke jaren zestig beat, 100 procent ouwelullenmuziek. Zo goed, my mind was blown. Ze wonnen uiteraard en toen ik er maar niet in slaagde muzikanten te vinden, dacht ik aan hen. Ze waren gelijk enthousiast, dus pak ik nu elke week de trein naar Gouda om te repeteren. Het zijn hele brave jongens, haast te braaf. Ze moeten mij na het optreden de bus indragen. Ik zou dit echt niet kunnen doen met vier Jerry Hormones van twintig jaar.’
Het nummer ‘Atresia ani’ bevat een gedicht met de strofe ‘Bananen poepen niet, en hebben dus geen bananus.’ Hormone, tevens auteur van de kinderboekenreeks Borre en de verhalenbundel Het is maar bloed: ‘Het gaat niet om het gedicht, maar om de in- en outro. "Jerry Hormone leest een gedicht voor," zingt de band dan. En na de voordracht: "Jerry Hormone las een gedicht voor." Wim T. Schippers had ook altijd zulke domme jingles in radioprogramma’s als Ronflonflon (avec Jacques Plafond).’
Plots gloort nu de doorbraak van de Ego Trip. De band krijgt veel aandacht en dook al op bij De Wereld Draait Door. ‘Ik maak al achttien jaar muziek. Vaak willen bladen niet eens over punk schrijven. Dat is nu anders. Het helpt ook dat platenlabel Excelsior ons heeft getekend. Dat zijn handige Harries die de vinger in heel veel muzikale papjes hebben. We spelen nu zelfs bij belegen radioprogramma’s als AvroTros Muziekcafé. Dan treed je op na zo’n Marco Borsato-kloon. Dan lach ik mijn lul uit mijn broek, natuurlijk.’
The Jerry Hormone Ego Trip
Gebr. De Nobel Vrij 30 dec, € 10
Lees terug: Voor de Mare-boekenweekspecial schreef Jerry Hormone het verhaal Drei Feuerzeuge.