Studentenleven
Geen commentaar: Njet
Frank Provoost
donderdag 27 oktober 2016
© Silas.nl

Gefeliciteerd met uw aankoop! De beste beslissing van uw leven is bijna gereed voor gebruik. Met NJET maakt u korte metten met begrotingstekorten en overtollige uitgaven. Wij van de geelblauwe brigade houden van Scandinavische degelijkheid en garanderen u daarom maximaal bestuurlijk succes en optimaal politiek opportunisme, mits u zich houdt aan onze gebruiksaanwijzing. Dus voordat u uw nieuwe machtspositie maximaal kunt uitbuiten, lopen we eerst even samen door ons zevenstappenplan.

Een belangrijke waarschuwing vooraf: in tegenstelling tot wat u van ons gewend bent, gaan we dit keer niets in elkaar zetten. NJET! In plaats van bouwen, gaan we vandaag slopen. Onthoud: geen genade! En mocht u onderweg toch nog last krijgen van gewetenswroeging, denk dan aan ons beroemde spreekwoord: wie Zweedse gehaktballetjes wil draaien, moet eerst vlees vermalen!

1. Zoek een prooi. Alles begint bij een gemakkelijk doelwit. Iedereen heeft altijd de mond vol over het belang van onderzoek en onderwijs. Maar hoe vaak komen die beleefde pennenlikkers nu eigenlijk in opstand? Zelfs een net gelauwerde Nederlandse Nobelprijswinnaar vraagt nog braaf om meer geld voor fundamentele wetenschap in plaats van een verpletterend j’accuse uit te brullen. Geef toe: dan is een basisbeurs voor achttienjarigen schrappen natuurlijk kinderspel.

2. Bezuinig het weg. Maar noem dat ombuigen. Of nog beter: kaap de slogan die al jáááren wordt gebezigd door de bruingeribfluweelde en rozegepolode VVD’ers met de allerheetste aardappels in hun kelen. Studeren is voortaan – komtie – ‘investeren in jezelf’. Onthoud die term, die komt straks nog van pas bij punt 4.

3. Provoceer. Hét middel om protesten preventief in de kiem te smoren. Zeg dat er zich onder de hooggeschoolde jeugd te weinig ‘competente rebellen’ bevinden. En geloof het of niet: afgezien van een paar heetgebakerde hoofdstedelingen zal er niemand reageren.

4. Maak loze beloftes. (Let op! Alleen toepassen indien nodig!) Al die miljarden bezuinig je niet weg zonder slag of stoot. Verzin een list. Zeg dat hun ‘investering’ (daar is-ie weer!) uitsluitend zal worden besteed aan ‘inspirerend’ en ‘excellent’ (vergeet die woorden niet) onderwijs. Zeg ook iets als: ‘Jullie hebben er recht op’.

5. Zadel anderen op met jouw probleem. Wie dat gaat controleren? De studenten zelf natuurlijk! Claim dat de studenten inspraak krijgen op de begroting. Flirt desnoods in de Kamer met het idee van een student-assessor in de colleges van bestuur. Het gaat immers om ‘hun’ geld.

6. Sit back & relax. Hoe dat verder allemaal echt wordt geregeld, zal je een zorg zijn. Dat zoeken de universiteiten zelf maar uit. En kijk ze eens worstelen: studenten krijgen wel inspraak/toch niet/nou ja…een beetje dan/o jammer de termijn daarvoor is al voorbij/etc. Geniet van bestuurders die de toch niet aan onderwijs gespendeerde centen zogenaamd proberen te verantwoorden. Ontspan en besef: Niet. Mijn. Probleem.

7. Mission accomplished! Proficiat! Terwijl de universiteiten doormodderen, kunt u een tweede ambtstermijn overwegen in een volgend kabinet. Is dat politiek onhaalbaar, of beknelt die betuttelde Balkenendenorm u te veel in uw persoonlijke ontwikkeling? Geen nood: schud dan uw laatste ideologische veren af en ga vorstelijk uitbuiken met een welverdiend commissariaat.

Hulp nodig? Winkel dan vrolijk verder! (Klik hier voor onze Wim Køk!)