Cultuur
Andere mensen geven gedoe
The Avonden heeft Gerard Reve achter zich gelaten en zingt nu eigen teksten, over bramenjam en 20-delige messensets. ‘Het was even zoeken, maar toen gingen de floodgates open.’
Marleen van Wesel
woensdag 12 oktober 2016
Marc van der Holst: ‘Alles mag op de brandstapel, van jong tot oud.’ © Marcel van Leeuwen

‘Gerard Reve blijft ons achtervolgen. Dat is wel spijtig’, zegt Marc van der Holst (1973). Met The Avonden geeft hij deze maand optredens in de Leidse Schouwburg en de Vrijplaats. ‘Het begon met een projectje, waarbij ik gedichten van Reve op muziek zette. Het werd een cd’tje voor vrienden. Met diezelfde jongens ben ik allang verder gegaan met eigen liedjes.’

Deze zomer verscheen Nachtschade, een album van 27 minuten met zeventien nummers. Met teksten van hemzelf, op muziek die volgens een lovende recensie in de Volkskrant klinkt ‘alsof The Velvet Underground zachtjes aan doet, voor de buren’.

‘Die gedichten van Reve spelen we niet meer’, zegt Van der Holst. Over de zelfbenoemde volksschrijver wil hij het dan ook liever niet meer hebben, maar die bandnaam helpt natuurlijk niet echt mee. ‘Een bandnaam verzinnen is heel moeilijk. Als je er eenmaal een hebt, wil je daar zolang mogelijk mee doen’, verklaart hij. ‘En Reve is wel de enige leesbare Nederlandse schrijver. De rest is waardeloos. Alles mag op de brandstapel, van jong tot oud. Nou ja, C. Buddingh’ is ook leuk. En Biesheuvel. Dat zouden van mij de grote drie mogen zijn.’

Zelf schreef hij eerder alleen Engelstalige nummers, en hij drumde bij verschillende bands, zoals The Heights en Hospital Bombers. Ook tekent hij al meer dan twintig jaar de stripavonturen van Spekkie Big. ‘Elke twee à drie weken staat er nog een stripje in de Amsterdamse straatkrant, maar verder ben ik daar niet meer zo mee bezig. Ik doe dat al zo lang en ik raak snel verveeld. Wat wel leuk is, is dat Spekkie Big vaak over taal gaat. Taal is mijn hobby.’

Twee jaar geleden begon hij te schrijven in het Nederlands. ‘Het was even zoeken naar de juiste manier. Uiteindelijk gingen de floodgates open en toen ging het heel snel. Alsof je een taal leert en na een jaar ineens heel veel kan zeggen.’ Vijftien van de nummers op Nachtschade ontstonden zelfs binnen twee weken. Ze hebben titels als ‘Ik praat met de dieren’ en ‘20-delige messenset’.

‘Voor zeker een stuk of drie liedjes gaf mijn schoonvader de aanleiding. Die is leraar biologie. Hij komt elke twee weken langs en dan vertelt hij van alles. Over je mond spoelen met palmolie. Daar heb ik in mijn tekst wel blauwe bessen van gemaakt. Of hij neemt bramenjam mee. Vandaar het nummer "Bramenjam".’

Volgens Van der Holst is het overkoepelende thema van Nachtschade ‘een relatie die voornamelijk voorbij is’. Niet gebaseerd op één specifieke werkelijke relatie overigens. ‘Het begon als een solo-ding. Dat leek me wel eens leuk. Andere mensen geven enorm veel gedoe. Toch is het uiteindelijk best een rijk georkestreerde plaat geworden.’

Optredens zijn deels solo, soms met z’n tweeën of met een hele band. Er klinken dan ook nieuwe liedjes, van een derde plaat. ‘Die gaat ook over liefde. Over bij elkaar blijven, maar dan terwijl het juist geen goed idee is. Ik ben ook bezig met een tweede plaat, over jong zijn en drugs gebruiken, maar die spelen we niet. Het is een beetje een raar verhaal, maar ik denk altijd in platen.’

Die tweede vindt hij het persoonlijkst. ‘Ik wilde zoiets graag eens proberen: heel openhartig schrijven. Dat bleek heel moeilijk te zijn.’

Peel Slowly and See Festival, met o.a. The Avonden

Leidse Schouwburg, vrijdag 14 oktober, 19.00, €20

The Avonden & support: Daan Overgoor

Vrijplaats, zaterdag 22 oktober, 21.00