Heb je het deze zomer gezegd? Niet gedurende de eerste paar weken, natuurlijk. Maar toen de lange dagen op hun einde begonnen te lopen, is het je waarschijnlijk ontglipt. ‘Vakantie is leuk hoor, maar ik heb ook wel weer zin om te beginnen met die colleges.’ Je hebt het gezegd, hè? Dit is hét moment om ongegeneerd terug te komen op die uitspraak.

De notitieboeken die je in augustus met goede moed kocht, hebben inmiddels afzichtelijke kreukels. Wellicht is er zelfs al een kop koffie overheen gegaan.

De gelaatskleur van twee weken in Zuid-Frankrijk, ben je kwijt. Niet dat de oranjige tint ooit natuurlijk oogde, maar je hád ‘m wel. De eerste hoorcolleges zijn al overgeslagen. Hopelijk werden ze opgenomen.

De hoeveelheid verdwaalde schoolartikelen met kortingstickers bij de HEMA slinkt. De vollere treinen waren eerst best gemoedelijk. Nu vrees je iedere ochtend voor het verliezen van je gezichtsvermogen, omdat iemand bijna je oog uitsteekt met de punt van de Metro.

Het is officieel herfst. Godzijdank, want de zomer staat hoog in mijn hekel-top-tien. Net onder dierenleed, het gebrek aan vrouwen in de politiek en mensen die wijzen op taal- dan wel spellingsfouten tijdens een discussie.

Ik ben verliefd op de herfst en de winter. Op de weersomstandigheden, de feestdagen en alles daartussen.

Vakken die ik in het begin totaal niet snapte, begin ik na een paar weken vaak onder de knie te krijgen. Als dat niet het geval is, weet ik binnen een paar weken in elk geval wel wie het vak genoeg onder de knie heeft om groepsprojecten mee te doen. Ik weet inmiddels welke colleges ik beter wel kan bijwonen en welke ik zo nu en dan kan missen.

Professoren en nieuwe medestudenten kennen mijn naam en ik die van hen. Bovendien zorgt een aanwezigheidsplicht voor werkcolleges dat er enigszins ritme in mijn dagen zit. Die twee malen per week dat ik die colleges heb, dan toch. Ik weet eindelijk mijn studentennummer weer. Hoef ik niet steeds dat universiteits- pasje erbij te pakken als ik hunker naar het verversen van timelines en Twitterfeeds, en probeer in te loggen op het WiFi-netwerk van de universiteit.

Een uitgestoken oog omwille van een gratis krant is vervelend, betalen voor een treinreis zo mogelijk nog meer. Vakantie was leuk hoor, maar ik heb ook wel weer zin om te beginnen met die colleges.

Femke Blommaert (@beerachtig) is student taalwetenschappen