Je hoeft het niet je levensdoel te maken, maar voordat je deze aardkloot verlaat zou je voor de lol eens moeten proberen om een Limburger tegen de vleug te strijken. Uit ervaring weet ik dat het lastig is om zo’n rustige zuiderling op stang te jagen, maar mocht dat je wel lukken, dan heb je de meest hilarische ervaring van je leven. Ooit wel eens een Limburger vol gas horen schelden? Ik bedoel maar.
Afgezien van de hoogblonde Hij-Die-Niet-Genoemd-Mag-Worden, vind ik alle Limburgers vrij sympathieke mensen met een al even vriendelijke, hoewel soms onverstaanbare, tongval.
Ik heb me laten vertellen dat er niet één enkel Limburgs accent of dialect is en dat de gouwspraak uit het zuiden voor Noord-Limbo’s ook compleet abracadabra is. Omdat ik zelf ook uit een provincie kom waar de dialecten om de vijf kilometer veranderen, kan ik die Limburgers wel waarderen.
Sinds een paar maanden, echter, schommelt deze waardering.
Om de zoveel tijd word ik door bedrijven in Venlo gebeld. Niet omdat ze mij nou zo graag willen spreken, maar omdat een of andere Limbo zijn eigen telefoonnummer niet fatsoenlijk over de lippen krijgt en per abuis het mijne doorgeeft.
Heb je al een regio-gerelateerde spraakachterstand, krijg je ook nog te kampen met een spraakgebrek. Dat noem ik pas verneukt.
‘Goedemorgen, we zouden op de kinderpoli van het VieCurie Medisch Centrum graag een afspraak maken voor uw dochter Isa. Kunt u ons terugbellen?’
Verbijsterd luister ik de voicemail nog een keer af. Google vertelt mij intussen dat de zojuist genoemde kinderpoli zich in Venlo bevindt. Goh, wat een verrassing.
Arme Isa. Misschien is het kind wel doodziek en moet ze acuut opgenomen worden, wil ze nog enige kans op herstel hebben. Zit je toch maar mooi met zo’n ouder opgescheept die zichzelf niet verstaanbaar kan maken en dus andermans telefoonnummer doorgeeft. Lekker bezig, man.
Maar goed, in de tussentijd blijft de Rabobank in Venlo mij maar bellen vanwege een geweigerde overboeking, is de voorruit van mijn auto gerepareerd en kan ik mijn creditcard weer naar hartelust leegtrekken. Helemaal mooi, alleen heb ik er helemaal geen rijbewijs, laat staan een auto, en ben ik ook niet in het bezit van een creditcard.
Zodra de netcode 077 op mijn scherm verschijnt, zie ik de bui al hangen. Dan denk ik aan mijn Venlose vriend die nog steeds zijn auto mist en ernstig om krediet verlegen zit. Ik zie voor me hoe ghhhodverdommes met een zachte g spuit, en opeens zijn die telefoontjes niet zo vermoeiend meer.
Door Esha Metiary