Columns & opinie
Geen commentaar: Slacktivism
Bart Braun
donderdag 10 maart 2016
© Silas.nl

Jongens, jongens, jongens, wàt stond de media klaar voor jullie, dinsdag. Met bijna 30.000 studenten, gehuld in oranje of rood-wit-blauw, zouden jullie tijdens de ochtendspits laten zien dat jullie je niet zomaar uit de trein laten plannen. Je zou bijna vergeten dat de NS helemaal geen spitsverbod voor studenten wilde. Topman Van Boxtel had alleen maar beleefd aan jullie opleidingen gevraagd of er misschien eens naar de roosters gekeken kon worden, en of er, alleen als het ècht kon, misschien iets minder vaak college rond de spitsuren kon zijn? Zoals zijn eigen personeel ook buiten de spits reist, wanneer het kan, zeg maar? Die vraag die hij al zeker een half jaar stelt, maar waar jullie deze week ineens zo boos over waren?

Maar nee, dat kon zeker weten absoluut NOOIT. Ook niet bij die studies met maar een handjevol contacturen per week. Jullie waren ook boos omdat er niet met ‘de studenten’ was overlegd. Dat valt van studentenvertegenwoordigende organisaties als de LSVb en het ISO nog te begrijpen. Maar laten we wel wezen: jullie dertigduizend mensen, jullie weten helemaal niet wat het ISO en de LSVb zijn of doen, en malen helemaal niet om studentenvertegenwoordiging op welk vlak dan ook. Jullie wilden gewoon in de spits reizen, net zoals iedereen in Nederland in de spits wil reizen, hoe ellendig dat ook is.

Beetje merkwaardig dat van alle studentaantastende maatregelen van de afgelopen jaren juist deze jullie op de kast kreeg, maar het was goed om te zien dat er nog een beetje pit in studerend Nederland leek te zitten. Hoopvol rolden de cameraploegen uit, werden de notitieboekjes geslepen, stonden de journalisten een uurtje eerder op om…te zien hoe jullie sjaakten. ‘Studenten draaiden zich nog een keertje om’ concludeerde de NOS. ‘Studentenactie zonder studenten en zonder actie’, kopte een Utrechtse lokalo.

Jullie hadden je kans, en jullie hebben gefaald. Geen zin om een treinritje te maken om je punt te maken, geen zin om je aan de dresscode te houden, en al helemaal geen zin om een spandoek te knutselen. En dan vervolgens op Facebook klagen dat de media je een oor aannaaien: alsof studenten die toch al hun dagelijkse ochtendspits naar college nemen hetzelfde is als een massale actie tegen de NS.

Als ik over jullie roosters ging, zou ik Van Boxtel mailen dat ik in ruil voor een flesje wijn best jullie college wil verplaatsen naar een of andere klotetijd. Als ik jullie minister van Onderwijs was, stak ik dat leenstelselgeld lekker in wat luxe dienstreisjes naar Hawaii. Wat gaan jullie doen? Een boze Facebookpost maken? Actievoeren doe je niet op Facebook, maar in het echte leven. Voor de volgende keer: pak met alle dertigduizend studenten, nu wèl in kekke pakjes, de ochtendspitstrein van Utrecht naar Amsterdam. Het kan echt: gans het raderwerk staat stil, zo uw machtige OV-kaart het wil. Voor wie echt alleen online kan functioneren: de wifi op Utrecht Centraal is gratis.

Lees ook: 'Welke actie?'