Columns & opinie
Geen commentaar: Ode aan de zes
Petra Meijer
woensdag 20 januari 2016

Zes! - wat een prachtig getal. Niet voor niets zitten er zes dagen in een week, waren er zes Beatles, zes wereldwonderen en had Sneeuwwitje seks met zes dwergen.

Wie voor een tentamen een zes ontving, was blij. Daar was je vanaf. Er was keihard voor geknokt, of misschien juist net wat te weinig. Maar ook dan was er – gezien de nachtelijke overpeinzingen of het niet geringe alcoholpromillage – toch eigenlijk ook hard voor gewerkt.

Tegen een zes werd opgekeken. Vijven hadden zessen willen zijn. Tegenover ouders werd alles boven de 5,5 dan ook steevast in een zes veranderd. En op twitter stonden screenshots van vijfeneenhalfjes, met de trotse tekst ‘in stijl afgesloten’.

Maar de eens zo befaamde #studententien werd een corporale negen, en veranderde toen in een genadezesje. En lieve zes, ik wil je niet bang maken, maar het eind is nog niet in zicht. Nu steeds meer universiteiten voor hun masters gaan selecteren, maak jij straks niemand meer blij. Want het zou zomaar kunnen dat bachelorstudenten straks enkel worden toegelaten met gemiddeld een zeven.

Volgens Bussemaker is dat goed voor de kwaliteit van het onderwijs. En volgens het Interstedelijk Studenten Overleg is dat slecht voor de kwaliteit van het onderwijs. Duidelijk.

De studenten schreven de minister een boze brief. Want universiteiten die wachten met selecteren, eindigen volgens het ISO als afvoerputje. De bralaapjes met de laagste cijfers melden zich daar maar aan, omdat ze nergens anders terecht kunnen.

Laat een ding duidelijk zijn: een zes heeft ook gevoelens en hoort verdomme niet thuis in een afvoerputje. Hoeveel studenten stonden gemiddeld een 6,7 tijdens hun bachelor, om zich tijdens de masterfase helemaal te verliezen in de wetenschap en de verenigingsavondjes te laten voor wat zij waren? Een zes omhelst wellicht ook een academische belofte, van iets wat nog komen gaat.

Bovendien, als je de studenten van je eigen faculteit na het halen van de bachelor weg moet sturen, omdat zij niet goed genoeg zouden zijn voor de master, dan heb je tijdens die bachelor toch echt wat verkeerd gedaan.

We moeten de verschraling van de zes een halt toe roepen. Dat mensen met achten er beter vanaf komen dan mensen met zessen is redelijk. Maar dat mensen met een 6,5 straks de grote losers zijn die nergens heen kunnen, dat gaat te ver. Selecteren? Dan ook voldoendes herkansen. Want niemand dient met een vijf blijer te zijn dan met een zes.