Studentenleven
Frutti di Mare: 'Ik geloof niet, maar het eten is heerlijk'
Monica Preller
woensdag 16 december 2015

‘Jezus zei: of je nu op straat woont of niet, iedereen is welkom.’ De preek van straatpastoor Folly Hemrica galmt woensdagavond door een goed gevulde Marekerk. Hier wacht een honderdtal daklozen op het kerstdiner dat NSL-leden straks zullen serveren. Terwijl Amsterdams daklozenkoor De Straatklinkers Little Drummer Boy ten gehore brengt, lopen vrijwilligers tussen de tafels met flessen huismerkcola en -sinas om de aanwezigen bij te schenken.

Hemrica is inmiddels aan het kerstverhaal begonnen. Het is alleen vrij rumoerig in de zaal. Als schoolkinderen roepen de aanwezigen over en weer naar elkaar. ‘Jij ook hier? Lang niet gezien!’ ‘Ik zou het enorm op prijs stellen als er niet geschreeuwd wordt hier’, houdt de pastoor de aanwezigen bij de les. Om vervolgens te besluiten: ‘Nou, de rest van het verhaal ken je wel. Het eindigt in de stal.’

Klokslag zes uur is het eten klaar. Het diner, dat bestaat uit een elfdelig buffet van de afhaalchinees, wordt opgeschept door Christiaan Verkerk (23, hogere hotelschool) en Wietse van Welie (22, psychologie). ‘Er is vlees, maar er zijn ook vegetarische en halal-gerechten. We hebben aan alles gedacht’, zegt Verkerk met een knipoog. ‘Als toetje hebben we gebakken banaan, en er is taart.’ De studenten werken samen met scholierenorganisatie M25. Met volle borden lopen ze naar de tafels. Hoe leger de bakken van het buffet, hoe rustiger de zaal wordt.

Organisator Elise Mosterdijk (23, criminologie) is trots op haar activiteit. ‘Het diner sluit goed aan bij de identiteit van NSL. Hiermee willen we God dienen en het geloof bekend maken.’ De daklozen nemen dit maar wat graag aan. ‘Ik geloof niet in God, maar het eten vind ik heerlijk. Ze mogen dit van mij wel vaker doen’, vindt Marco, één van de genodigden. Normaal gesproken eet hij een AVG’tje (aardappelen, vlees en groente), maar vanavond ligt er bami op zijn bord. ‘Misschien ga ik dit ook wel voor mezelf maken. Ik heb na vier jaar zonder huis een dak boven mijn hoofd, dus het kan weer. Er gaat echt een wereld voor me open nu ik een eigen kamer heb.’

Lodewijk vindt het eten ‘uitzonderlijk lekker’. ‘Meestal haal ik aanbiedingen uit de supermarkt, dus zo vaak eet ik geen nasi goreng. Echt genieten dit.’ Zijn tafelgenoot Mary van Wetten knikt. ‘Een welkome afwisseling op de Hollandse pot. Mooi kerstverhaal ook. Lekker eten erbij, het kan niet mooier. De jeugd is goed bezig.’

Bij de uitgang krijgen de genodigden een tas mee met kerstcadeaus. Frans Rijnsbergen, alias Sven, is er blij mee. ‘Ik heb sokken en een tijdschrift gekregen. En shag, erg lekker. Net als het eten. Het was trouwens wel een beetje pittig, ze hadden denk ik beter saté kunnen gebruiken in plaats van chilisaus.’ Mark Zwaan is ook gelukkig met zijn kerstpakket. ‘Oh, chocolate chip cookies! Mijn lievelings!’ ‘En deze.’ Hij houdt een reep Tony’s Chocolonely omhoog. ‘Heerlijk. Ik ben gek op chocolade.’

Verkerk is tevreden met het hoe het diner is verlopen. ‘De bakken zijn bijna leeg. Mensen hebben goed gegeten, ze zien er voldaan uit.’