Studentenleven
Column: What the fuck, chick?!
Esha Metiary
woensdag 16 december 2015

Nou nou, poeh poeh. Nu ‘me’ benoemd en bekroond is tot lelijkste woord van 2015 kunnen we er donder op zeggen dat dit gedrocht naar de diepste krochten van de Tartarus verbannen wordt en niemand het woord ooit meer in de mond zal durven nemen. Hoera! Laten we nu vooral de jacht op ‘als hun’ openen!

Maar nee, zo werkt de wereld helaas niet. Sterker nog; veel mensen rekenen het tot hun morele plicht om nu dit woord zo veel mogelijk te pas en te onpas de wereld in te slingeren, want dat is echt té grappig. (Zo geschiedde namelijk ook met yolo en swag, weet u nog? Zo nee; bofkont!)

Het irriteert me, deze averechts werkende verkiezing. Maar niet zoveel als de immer ontbrekende nominatie van het meest walgelijke woord dat de Nederlandse taal rijk is.

Ergens in een ver verleden vond een mannelijke student dat er nog niet genoeg bijnamen waren voor het vrouwelijke geslacht. Waarschijnlijk was deze persoon gefrustreerd met het teleurstellende aantal vrouwen in zijn studentenstad. Waarschijnlijk kwam hij uit Delft. Voor feestjes waar hij verwacht werd met een date te verschijnen, werd er een dame ingevlogen uit het naburige Leiden. Daar waren er genoeg en met een beetje geluk nam ze ook nog een club- of dispuutsgenoot mee als extra date.

‘Kippetjes’, zo noemde hij ze, en de door hem verzonnen term werd al snel de rage onder heel studerend Nederland. Wel met een Engels sausje natuurlijk, want dat was veel hipper. Zie daar: de ‘chick’ was geboren.

Laat me duidelijk wezen: er zit geen enkele positieve connotatie aan dit verachtelijke woord, of aan alle vervoegingen ervan, wat dat betreft. Zelfs het oudhollandse ‘hoer’ is nog minder denigrerend, maar nu dat woord in zekere corporale kringen uit den boze is, op straffe van een adtje koffiemelk, vliegen de kippen je ook daar om de oren.

Het aller- allertreurigste zijn van die meisjes, of vrouwen zo je wilt, die elkaar met ‘chick’ aanspreken. Bij ‘what the fuck, chick?!’ snap ik het nog, want daar dekt het woord de negatieve lading van de boodschap, maar van die grietjes die hysterisch ‘Heeee, chick!’ naar de andere kant van de straat krijsen, daar kan ik met mijn hoofd echt niet bij. Misschien denken ze dat chick het equivalent is van lekker wijf, maar zelfs dan is het redelijk gênant om iemand op die afstand en op die toon toe te schreeuwen, hoe lekker ze ook is.

Vooralsnog wacht ik geduldig op de nominatie en de onvermijdelijke kroning tot lelijkste woord van het jaar. En als dat gebeurt, en gebeuren zal het, dan zal iedereen elkaar tot vermoeiens aan toe voor chick uitmaken en tot de conclusie komen dat het woord om te kotsen is. Dan kan ik gelukkig heengaan.