Studentenleven
'Ik wil nu nog even freaken'
woensdag 2 december 2015

Huis: Van Alkemadelaan 28, Den Haag

Grootte: 25m2

Kost: €500 incl.

Waar kom je vandaan?

‘Uit Maryland. Daar woonde ik ook op kamers. Na twee jaar studeren wilde ik dolgraag naar het buitenland. Ik dacht eerst aan Groot-Brittanië, maar dat ging niet door vanwege de ongunstige wisselkoers. Nederland was mijn tweede keus, ik ben gek op Nederlandse kunst. Via het Erasmusprogramma van mijn universiteit ben ik hierheen gekomen.’

Was het moeilijk om aan deze kamer te komen?

‘Poeh, dat viel niet mee. Ik kende hier niemand en sta ook niet ingeschreven bij DUWO. Uiteindelijk heb ik deze plek gevonden via nestpick, een bemiddelaar voor internationale studenten.’

Wel een kleine kamer voor die prijs.

‘Mwoah, dat vind ik wel meevallen. In Maryland is alles veel duurder. Bovendien heeft deze kamer een heel ruime inloopkast waar ik al mijn kleren kwijt kan. Dus dat scheelt weer. En ik heb een balkon, dat is ook wat waard.’

Zit je daar vaak?

‘Bij mooi weer zet ik lekker de deuren open. Ik kan ook leuk naar de voorbijgangers kijken. Toen iedereen in augustus naar het strand ging, kwamen ze ook langs mijn huis. Het was te gek, het leek wel een massa-exodus. Zelfs als er een ambulance langsrijdt, word ik vrolijk. De sirene hier klinkt cool, anders dan thuis.’

Zijn er nog meer verschillen?

‘Vooral de taal eigenlijk. Het klinkt een beetje als Engels, maar als je goed luistert versta je er geen woord van. Dat vond ik in het begin wel lastig, ik kan niet even een praatje met iemand maken op straat of in de bus. Dan ging ik Skypen met mijn moeder of zus en voelde ik me weer beter.’

Verder geen verborgen gebreken in je kamer?

‘Ik woon naast een tandarts, de behandelkamer is hiernaast. Dat wist ik niet toen ik hier kwam. Dan schrok ik me te pletter als ze gingen boren, ik had geen idee wat voor geluid dat was. Tot mijn vriend me vertelde wat er op het bordje bij de buren stond. Toen was het ineens heel logisch allemaal. Minder was het toen ze een weekend lang aan het boren waren. Ik werd gek van het geluid, maar het is gelukkig is niet meer voorgekomen. Ik woon hier met veel plezier.’

En dat haar.

‘Ja, het is blauw. Mijn zus heeft geholpen met bleken, het verven heb ik zelf gedaan. Ik wil graag even freaken voordat ik het werkende leven in ga. Blauw haar is niet heel professioneel, maar ik heb nu toch nog geen baan. Over een paar jaar misschien verf ik het weer donkerbruin. Tot die tijd houd ik het lekker in een rare kleur.’

Door MONICA PRELLER