Columns & opinie
Column: De dingen des levens
woensdag 10 december 2014

Ik heb al ooit op een bankje op een perron van Amsterdam Centraal geslapen, mijn eigen neus gepierced, diepvriespizza in de magnetron opgewarmd (en volledig opgegeten, en er eigenlijk ook intens van genoten, en dat meerdere keren, want ik ben walgelijk), helemaal in mijn eentje in New York City bij een meisje gelogeerd dat ik totaal niet kende, een schoen naar de dvd-speler gegooid in een poging hem uit te zetten omdat ik te bang was voor de horrorfilm op de televisie daarboven om dichterbij te durven komen, twee jaar gym vermeden door steeds de datum op briefjes van de dokter te veranderen (wat eigenlijk schriftvervalsing is en dus illegaal, ik weet het, maar YOLO enzo, ik ben lui), een eerste date gehad met een jongen die meteen geanimeerd vertelde over zijn ontmaagding door een prostituee in Suriname, een boze lezersbrief ontvangen, in mijn eentje een film in de bioscoop gezien en dat helemaal prima gevonden, een verblijfsvergunning aangevraagd en gekregen na een uitvoerige check of ik niet ergens als terrorist te boek stond, half tussen de deuren van een bus vastgezeten, en gegoogled what ‘Eiffel towering’ is om daar vervolgens ook ernstig veel spijt van te hebben.

Ik heb echter nog nooit getuinierd, carnaval gevierd, iets anders uit de zee geproefd dan zalm (slechts één keer en verder nooit meer) of tonijn of whatever er in godsnaam in vissticks zit, karaoke gezongen, met een Wii of Nintendo gespeeld, iemand een slagroomtaart in het gezicht gegooid ook al wil ik dat wel heel erg graag, met een step gereden, “nou, laat ik eens een slaatje nemen” gedacht in een restaurant waar ze ook burgers hebben, Valentijn gevierd, langer dan een half uur geschaatst en al helemaal nooit zonder minstens tien keer op mijn bek te gaan, Crocs gedragen (because obviously), een olijf gegeten, een lichaamsdeel gebroken, een baby van minder dan drie maanden vastgehouden (en daar werd ik eerlijk gezegd al panisch van), luidop “ik heb zoiets van” gezegd, iemand gezien die overleden is, rode wijn gedronken die niet warm was, een bijen- of wespensteek gekregen, iemand gekust in de regen, aan enige vorm van wintersport gedaan behalve dus Olympisch op mijn bek gaan op ijs, of zo’n Dame Blanche-toetje van Mona helemaal opgegeten, want ik koop ze eigenlijk alleen maar omdat ze er zo mooi uitzien met die chocola die er dan van af druipt.

Honderdduizend miljoen dingen die ik al ooit of nog nooit heb gedaan waar we het uitgebreid over zouden kunnen hebben, en toch gaat het bij mijn Lief altijd over het feit dat ik nog nooit zelf het vuilnis naar de container heb gebracht, laat staan al ooit eens zelf de badkamer schoongemaakt.

Mannen.

Talitha Dehaene