Studentenleven
Frutti: Stelen voor Schultenbr
Sebastiaan van Loosbroek
dinsdag 7 oktober 2014

Sinds vorige week vermist bij Quintus: vijf dispuutsschildjes.

Vanaf donderdag aangeboden op Marktplaats: ‘Vijf rustieke schildjes’. Uit de advertentie: ‘Deze pitoreske (sic) schildjes zijn erg leuk voor aan de muur. Ik ben geen kenner maar ze zijn erg zeldaam (sic). Zelf gebruik ik ze niet, vandaar dat ik ze te ruil aanbied voor 1 tree (sic) schultenbrau (sic).’

Was getekend: ‘De rustieke schilderboer.’

‘Studentensurfvereniging Plankenkoorts kwam hier een extern feestje vieren in de Singelzaal’, legt Quintus-voorzitter Niels Westera uit. ‘Boven, in de Raevenzaal waar alle dispuutsschildjes hangen, was het lid sociëteit die avond bezig geweest met schuren en lakken. De boormachine lag er nog.’

Terwijl twee barleden en een ordecommissaris het feest in de gaten hielden, wisten drie mannen van Plankenkoorts uit te wijken naar andere delen van het pand. In de Raevenzaal stuitten ze op de boormachine. Daarmee schroefden twee van hen zeven dispuutsschildjes van de muur, terwijl de derde op de uitkijk stond. ‘Het was een kwestie van binnenharken’, vertellen de daders uit Delft aan de telefoon. Ze willen alleen onder de naam Schildenboer in de krant. ‘Met een trap en een accuboor bij de hand was het een eitje. We hadden het liefst de hele muur leeggehaald, maar na zeven waren we er wel klaar mee.’

Op camerabeelden van de sociëteit is volgens Westera te zien dat de studenten om 02:55 de sociëteit verlieten met een tas. ‘Maar de schildjes van Il Lustra en La Rebelle bleven achter, omdat die niet meer in de tas pasten’, aldus Westera. De Schildenboer heeft echter een andere verklaring: ‘Die schildjes waren te lelijk om mee te nemen.’

Aan het eind van de volgende dag werd Quintus getipt dat er een advertentie van de schildjes op Marktplaats stond. De Schildenboer ontving met de advertentie ongeveer twaalf reacties, waaronder een van een dispuut dat ze allemaal wilde kopen. Westera mailde namens Quintus dat ‘we niet aan hun wens konden voldoen, want Schultenbräu schenken we hier niet’. Wel werden de mannen uitgenodigd om een biertje op Quintus te komen drinken. Ze kwamen, met schildjes.

De meeste van de gedupeerde disputen kunnen de actie wel waarderen. Bodine van Wingerden, voorzitter van damesdispuut Cassis: ‘Onze eerste reactie was: “o nee, niet weer!” Vorig jaar was hij ook al gejat en die hebben we nooit meer teruggekregen.’ Met een paar dispuutsgenoten had ze niet zo lang geleden een nieuwe gemaakt. ‘Het is met een sisser afgelopen.’

Jelmer Puylaert, voorzitter van herendispuut Expreszo: ‘Je komt niet aan andermans schildje. Zeker niet als je je niet kan verdedigen. Het is veel studentikozer als je eerst iedereen neerzooit en daarna de schildjes van de muur trekt.’

Plankenkoortsvoorzitter Freek Gulden: ‘Als er een boormachine onder die bordjes ligt vraag je er een beetje om.’

De Schildenboer heeft de buit inmiddels weer aan de muur gehangen én stevig vastgekit. ‘Ze kunnen niet meer worden verwijderd met alleen een accuboor.’ Dat is vervelend voor de heren van het dispuut Expreszo, want hun schildje is verkeerd om teruggehangen. En het schildje van damesdispuut Mon Véli vonden de Duften zo mooi dat ze iets op de achterkant ervan hebben geschreven. Wat erop staat willen ze niet zeggen, alleen dat het ‘een kort bedankje’ betreft. Plankenkoorts is nog steeds welkom op de vereniging, zegt Westera. ‘Maar de volgende keer zullen we meer ordecommissarissen inzetten.’