Columns & opinie
Geen Commentaar: Nuchter
woensdag 3 september 2014
© Silas.nl

Ieder mens heeft het recht zichzelf de vernieling in te helpen, als hij of zij dat wil. Je mag je in dit land vrijelijk te gronde richten met drank, porno, bordeelbezoek of het dwangmatig spelen van Super Mario Kart.

Kinderen daarentegen, hebben juist het recht om tegen zichzelf in bescherming genomen te worden. Ze hebben nog niet het recht om schade aan te richten met hun stembiljet of hun rijbewijs. Sinds januari, vele jaren nadat de medische wetenschap aantoonde dat het nodig was, heeft de overheid eindelijk de leeftijdsgrens voor alcohol verhoogd. Neurologisch gezien zou je pas vanaf je eenentwintigste alcohol mogen, en dan nog met mate, maar vanaf je achttiende mag je daar zelf over beslissen.

Kortom: in theorie is een wet die de verkoop van alcohol aan minderjarigen verbiedt een prachtig voorbeeld van voortschrijdend inzicht en van een zich verbeterende samenleving. In de praktijk is verbieden echter de mokerhamer van de overheid: een krachtig stuk gereedschap, maar niet erg precies of veelzijdig.

Zo is het alleen maar onhandig als kinderen voortaan ergens uit het zicht gaan zitten zuipen. Bovendien is de handhaving in de praktijk onmogelijk. Tijdens de El Cid werden de kindjes voorzien van polsbandjes, mentoren bedreigd met uitsluiting en barpersoneel gedrild, en deed iedereen alsof het systeem heus wel werkbaar was. Minerva, Augustinus en Quintus weten beter, en gooien snoeihard de deur dicht voor minderjarigen. Dat is snijden in eigen vlees: bij Quintus was in eerdere jaren één op de twaalf sjaarzen nog geen achttien. Komen al die geweigerden volgend jaar alsnog erbij? Dat valt te betwijfelen.

Die krampachtigheid is begrijpelijk, in het licht van de hoge boetes en mogelijke sluitingen die de gezelligheidsclubs boven het hoofd hangen. Minder begrijpelijk is dat het zover heeft moeten komen. Nederland is nog steeds het land van de gedoogcultuur, waar de in de onschuld gewassen hand van de wetgever en de vuile hand die de pragmatist durft te maken, elkaar kunnen schudden.

Hoe moet een barman nou uitvogelen of alle drinkers achttien zijn als iemand meerdere biertjes komt halen? Hoe moet een meisje dat met een dienblad vol wijnglazen rondloopt, controleren of alle glazengraaiers minstens 6574 dagen oud zijn? Is het echt een nationale ramp als een zeventienjarige een keertje snoept van de verboden vrucht?

Een supermarkt, een slijter, een beheerder van een horecagelegenheid of het bestuur van een studentenvereniging zal, zelfs met de beste bedoelingen, niet altijd kunnen voorkomen dat zeventienjarigen hun drank binnen krijgen. Als een gedoogbeleid teveel gevraagd is van de overheid, laten we dan in elk geval hopen op begrip.

Of, zo u wilt, nuchterheid.

Bart Braun