Dorien van Sark (21, El Cid-week 2011): ‘Ik had van tevoren de websites van alle verenigingen bekeken, toen leek Minerva mij het leukst.’ Ondanks de mooie website werd Dorien uiteindelijk lid bij Quintus, omdat ze zich daar thuis voelde. Het groepje was minder leuk. ‘Na een dag waren we de meesten al kwijt omdat ze andere plannen hadden.’ Voor de deelnemers van dit jaar heeft Dorien een belangrijke tip: ‘Kijk ook bij de sportverenigingen, want dan kan je in ieder geval al dat bier er weer af sporten….’
Rosanne van Doorn (20, El Cid-week 2012): ‘Ik was van tevoren enorm zenuwachtig, het was niet leuk meer.’ Gelukkig was dat gevoel snel verleden tijd. Juist omdat niemand elkaar nog kende was vrienden maken makkelijk. Het studentenleven en de stad Leiden waren voor Rosanne iets onbekends. ‘Toen iemand zei: “We gaan naar het corps” dacht ik: “Oké, wie heeft er zangaudities?” Ik vond het wel echt leuk. Ik was nog nooit echt heftig uitgegaan omdat ik in een dorpje woonde vroeger, dus dat kende ik niet.’
Pim Geenen (22, El Cid-week 2013): 'Tijdens zijn introductieweek besloot Pim dat er best nog mensen bij pasten op zijn kamer in de Kaiserstraat. Daarom nodigde hij maar liefst drie groepsgenoten uit om bij hem te komen slapen tijdens de week. ‘Dat was heel gezellig, maar ik denk wel heel anders dan de slaapzaal.’ De beste herinnering van de week was het Leids Eerstejaars Festival. Het leukste waren de tocht er naar toe en de meisjes die op het terrein klaar stonden om iedereen in te smeren met zonnebrand. Dit jaar moeten de deelnemers volgens Pim vooral ‘vriendjes maken’.