Huisband Units van Quintus beet het spits af, nadat om de volgorde van optredens was geloot. Units is een jonge band die desondanks al het AHC Songfestival 2014 wist te winnen. En niet onbelangrijk: Rob de Nijs en Starko zijn twee van hun belangrijkste fans. De band krijgt een welverdiend applaus, maar het publiek moet even op gang komen. Bij het tweede nummer gaat dat al beter. Hoewel Units niet de zaal op zijn kop zet brengen ze het er niet slecht vanaf.
Iron Panda van Catena is als tweede aan de beurt. Deze rockband heeft behoorlijk ruigere muziek dan Units. Tevens zijn er meer optredens dan repetities. Na een moeizame start (“Sorry, verkeerde nummer.”) kunnen we dan eindelijk los gaan op de dikke beat. Het publiek springt, danst en headbangt mee. Catena is er zeker in geslaagd het publiek te vermaken.
Augustinus beschikt met haar band C’est Si! over een gevarieerde samenstelling. Van de elf leden treden er nu zeven op. Deze band heeft slechts zes optredens en drie repetities gehad. Het publiek reageert goed: er wordt mee gesprongen en de handen gaan in de lucht. Toch lijkt de keuze van de nummers soms erg strategisch. Met een nummer als ‘Let it go’ uit de film Frozen krijg je iedereen makkelijk mee. Het zelfde geldt voor ‘Salsa Tequila’. Hoewel de zang beter kon heeft deze band zijn mannetje wel gestaan met aanstekelijke muziek.
De Minerva Music Machine kennen ouderejaars natuurlijk al van nummers als ‘Chillheid’ (gebaseerd op een woedende uitgelekte mail van 4700 woorden van een jongen wiens vriendin vreemdging met een huisgenoot - Google maar...). Hoewel het nummer ‘Release Me’ een goede keuze is gaat het publiek niet uit zijn dak. Dan begint de band aan een eigen nummer, geschreven ter ere van het veertigste lustrum van Minerva. De zang is niet slecht, maar het publiek gaat niet echt los.
Als laatste is de band Dear Mother van SSR aan de beurt. Zij hebben vorig jaar gewonnen, maar in het verleden behaalde resultaten zijn geen garantie voor de toekomst. De band bestaat voornamelijk uit oud-besturen van de vereniging. Het publiek waardeert nummers als ‘De wereld is van iedereen’ en ‘Let me entertain you’. Bij het allerlaatste nummer trilt de vloer van de op en neer springende meute. Maar is het genoeg?
Jazeker. Want nadat de toeschouwers hun plastic stemmuntjes in een van de vijf kokers hadden gegooid bleek SSR voor het tweede jaar op rij te hebben gewonnen.