Huis: La Maison Fabuleuze – Bachstraat 336

Bewoners: 4

Grootte: 8m2

Kost: €270

Hoe kwamen je hier terecht?

‘We delen een appartement in een flat. Het is gekocht door de moeder van een vriend, zodat hij er met zijn vrienden kon intrekken. Ik woonde hier met drie jongens: mijn mannenharem. We waren meer een gezin dan een studentenhuis. We aten samen, keken ’s avonds tv en hadden een gezamenlijk boodschappenpotje. Inmiddels zijn ze alle drie verhuisd. Het is nog steeds leuk, maar we moeten weer wat meer samen doen.’

Vind je het niet jammer dat je kamer zo klein is?

‘Een tweepersoonsbed past helaas niet, maar verder staat alles erin: een grote boekenkast en mijn botjeskast. Ik studeer archeologie en specialiseer me in zoölogie. Daarom liggen overal dierenbotjes. In Jordanië heb ik met een vriend het skelet van een dode ezel gevonden. In plaats van vriendschapsarmbandjes hebben we nu een vriendschapspelvis. Hij heeft het linkerheupbot, ik het rechter.’

Hoe hebben jullie dat meegekregen naar Nederland?

‘Dat is nog een apart verhaal. Om het skelet schoon te maken, hebben we de botten in tassen vervoerd, zodat de mensen het niet zagen. Daar vinden ze dode dieren namelijk onrein. Na het schoonmaken hebben we alle botten in yoghurtemmers verpakt en in een doos naar Nederland gestuurd. Ook de schedel ging mee. Niemand dacht dat het zou lukken. We schreven er groot op: “Student study material: contains animal bones”. Anderhalve week later arriveerde hij in Nederland. Onze docenten konden het ook niet geloven. Zij worden soms uren opgehouden bij de douane voor een minuscuul botje, wij hebben zonder problemen een enorme doos botten opgestuurd.’

Hoe kom je aan de muurschildering?

‘Ik ben er spontaan aan begonnen, met een drankje erbij. Na de zon volgden de sterrenhemel, de bloesemboom en de waterval. Op mijn andere muur komt een aquarium. Als het fout gaat schilder je er gewoon over heen. Het is wel druk in zo’n kleine kamer, maar dat kan me niets schelen.’

En jullie hebben ook twee ratjes?

‘Ja. We wilden ze eerst AC en DC noemen, of Pink en Floyd. Uiteindelijk zijn ze vernoemd naar een gestoord onafscheidelijk Engels duo dat we tijdens een veldwerkstage in Wales leerden kennen: Alex en Corey. Ze kunnen kunstjes, maar zijn ook behoorlijk suïcidaal. Soms zitten ze tv te kijken en springen ze ineens recht tegen het scherm.’

Wat zijn je favoriete bezittingen?

‘De oude Pentax-camera van mijn vader. Als bioloog nam hij hem de hele wereld over, nu doe ik dat. Laatst vond ik een foto waarop mijn vader op zijn buik ligt te fotograferen in Peru. Van mezelf heb ik net zo’n foto uit Jordanië. Ik ben ook gehecht aan mijn ukelele. Er staat “Aloha” op. Ontzettend kitsch, daarom moest ik hem hebben.’

Heeft je kamer ook nadelen?

‘Ik woon naast Richard. Hij maakt veel orkgeluiden. Ik noem hem wel eens Uruk-hai, en hij ons little maggots. Maar als ik het hem vraag doet hij wel zachtjes.’

Door Petra Meijer