Studentenleven
Publiekswissel
woensdag 26 maart 2014

Voor het volgende is het van belang dat u weet dat ik niet kan voetballen, geen supporter ben en alleen naar oranje kijk om bier te kunnen drinken in een kroeg waar iedereen dezelfde kleur shirts draagt. Dat gezegd hebbende, vorige week werd ik uitgenodigd door Wietse, die me verzekerde dat je pas echt ingeburgerd bent in Leiden wanneer je niet meer elk weekend naar je ouders gaat.

Nu zijn er een hoop dingen die ik me kan voorstellen om te doen in het weekend die erop neerkomen dat je niet naar je ouders gaat. Zweefvliegen bijvoorbeeld, of een weekend logeren bij een vrouwenhuis van Minerva of Quintus en dan de hele dag druiven gevoerd krijgen en champagne drinken. U zult dan ook wel begrijpen dat ik een beetje teleurgesteld was toen Wietse me vertelde over zijn weekendbesteding: voetbal bij het derde van LSVV (Leidsche Studenten Voetbalvereniging) ’70.

Maar aangezien ik voor een rondje zweefvliegen of een weekendje damesdispuut (nog) geen uitnodiging had ontvangen, melde ik me zaterdag bij sportcomplex de Kikkerpolder voor de uitwedstrijd van LSVV’70 3 tegen Oegstgeest 7. Ik werd opgewacht door Wietse, die zich voor de gelegenheid in een keurig krijtstreeppak had gehesen, inclusief das in clubkleur, en de taak van coach op zich had genomen. Ik kreeg het rood-witte tenue aangemeten en aangezien het een belangrijke wedstrijd was werd ik op de bank gezet. Misschien zou ik als publiekswissel in de laatste vijf minuten van de wedstrijd mijn debuut op een voetbalveld mogen maken.

Daarna ging het in mijn beleving als volgt. LSVV liet een totaalvoetbal zien zoals de voetballerij dat sinds Cruijff vertrokken was bij Ajax niet meer had gezien. Het was een spectaculair schouwspel. Vanaf de eerste minuut van de wedstrijd domineerde LSVV het spel. Daarbij gecoacht door Wietse, die zich qua stemvolume en tactisch inzicht kon meten met Frank de Boer en Louis van Gaal. Hij stuwde zijn mannen tot ongekende hoogte. Vanuit de achterhoede werd er met een sterk positiespel stevige druk uitgeoefend. Omdat LSVV de controle behield, was het simpelweg een kwestie van het kansen afmaken. Of het door mijn aanwezigheid kwam weet ik niet, maar alles lukte. Na negentig minuten stond het 5-2 en mocht ik ook nog even het veld in. Een oorverdovend gejuich steeg op van de tribune toen ik, de publiekslieveling, het veld betrad. In mijn drie minuten durende voetbalcarrière lukte het me helaas niet om echt gevaarlijk te worden. De eindstand: 5-2 voor LSVV.

Aan de chagrijnige hoofden van de jongens na afloop in de kleedkamer zag ik dat het in werkelijkheid misschien anders was gegaan. Maar zoals ik al zei, ik heb geen verstand van voetbal. Bovendien zijn er van dit verslag veel meer getuigen dan van de wedstrijd zelf. We houden het dus gewoon op 5-2. Dan kunnen ze namelijk nog derde worden in de competitie.

Tim Meijer

Help Tim inburgeren, mail naar redactie@mare.leidenuniv.nl