Huis: Waltzing Mathilda, Hooigracht 36

Kamer: 16 m2

Betaalt: 350 euro

Bewoners: 17

Hoe kom je aan deze kamer?

‘Ik kom oorspronkelijk uit Roemenië en ben via Zeeland in Amsterdam beland. Leiden sprak me aan omdat het kleiner en minder anoniem is. Ik verhuisde in eerste instantie naar de Sumatrastraat. Twee van mijn middelbare schoolvrienden woonden in dit huis, dus ik kwam al regelmatig over de vloer. Zo ben ik hier binnengekomen. Ik ben blij met mijn kamer, al had ik graag een groter raam gehad.’

Jullie huis is berucht om de rotzooi. Hoe ga je om met de troep?

‘Het is wat je gewend bent. Ik kom wel eens in andere studentenhuizen en zie dan natuurlijk ook wel dat het daar netter is, maar het gaat uiteindelijk om wie er wonen. Gezien de mensen hier in huis, zie ik de troep sneller door de vingers. Natuurlijk erger ik me wel eens aan de gemeenschappelijke ruimtes. Dan ruim je samen wat op, of niet. Het gaat met vlagen, zoals alles in het leven.’

Kan je iets vertellen over de vreemde voorwerpen op je kamer?

‘Deze gele vogel heb ik een keer gemaakt toen ik ging papier-machéën met mijn huisgenoot. Ik tekende hem al eerder op mijn muur en later heb ik hem ook geschilderd. Er zit geen verhaal achter. Ik zou hem een naam kunnen geven, maar voel die behoefte niet.’

En de teddybeer?

‘Die lag ineens op mijn kamer. Ik heb dieren met mensentanden altijd al fascinerend gevonden. Het is verontrustend en grappig tegelijk. Bij de fopwinkel kocht ik een paar klappertanden. Vervolgens heb ik een schaar gepakt, de mond van de beer opengeknipt en de tanden er in gedaan. Er moest wel eerst wat pluis uit.

‘Ik wil niet shockeren of provoceren. Er zit geen boodschap achter de dingen die ik maak. Ideeën springen in mijn hoofd en ontstaan in het moment. Maar ik ben nu wel heel blij dat ik de vogel en de beer heb gemaakt. Als mensen ze zien, moeten ze meestal lachen, en dat is goud waard. Vroeger had ik altijd meteen voor ogen hoe iets moest worden. Tegenwoordig laat ik de controle een beetje los. Improvisatie is ook goed, net als bij muziek.’

Want dat maak je ook?

‘Ik speel drums en gitaar, maar maak de laatste tijd vooral elektronische muziek, omdat ik daar geen andere mensen bij nodig heb. Ik zou het best leuk vinden om samen met anderen te spelen, maar wil niet in een coverband. Ik houd ook niet van zang. Ik hoef geen verhaal te horen. Elektronische muziek is bevrijdend en vergevingsgezin. De metronoom loopt, en jij mag alles invullen.’

Wat staat er op de schilderijen?

‘Op een van de schilderijen staat een varkentje. Ik wilde hem naast de trap hangen, vandaar de tekst: “vies big kijkt je na”. Misschien lijk ik zo een beetje infantiel. Op stage en werk ben ik heel serieus: ik doe wat ik moet doen en doe dat zo goed mogelijk. Maar daarbuiten geloof ik dat je dingen nooit moet laten omdat anderen het misschien kinderachtig of raar vinden.’

Door Petra Meijer