Columns & opinie
527: Kinderfilm
Masterstudent Remco van Schadewijk maakte voor zijn stage een film met basisschoolkinderen als acteurs en scenarioschrijvers.
woensdag 9 oktober 2013

Je liep stage bij Universe Awareness, wat is dat?

‘Dat is een organisatie van de Leidse sterrenkundige George Miley. Hij wilde jonge kinderen, van vier tot tien jaar, enthousiast maken voor de sterrenkunde en de wetenschap in het algemeen. Het is belangrijk om die groep al jong kennis te laten maken met de wereld en het universum, en daarom maken ze lesmateriaal, kinderboeken, enzovoort.’

En films, blijkbaar. Je werkte met een professionele filmploeg, maar liet het scenario schrijven door kinderen.

‘Dat idee ontstond omdat we iets wilden doen, waarbij we op een nieuwe manier een wetenschappelijke film gingen maken voor kinderen. Vaak zie je dat volwassenen iets hebben waarvan ze vinden dat kinderen het moeten weten; wij wilden dat omdraaien.’

Was het niet slimmer geweest om het scenario door volwassenen te laten doen, en het filmwerk door kinderen?

‘Je hebt ook wel projecten waarbij de kinderen alles doen. Die zijn vaak heel charmant en leuk voor alle betrokkenen, maar voor het algemene publiek kijken ze niet fijn. Nu zijn de stemmen te verstaan en zijn de beelden goed.

De film heeft nu wel de authenticiteit van de kinderen. Ik weet ook niet of de kinderen ook zo naturel acteren als ze andermans scenario spelen.’

Hebben de kinderen ook bepaald welke sterrenkunde er in de film kwam?

‘Er zitten nu sterrenbeelden in, en wat informatie over planeten. Dat is heel geleidelijk gegaan. We hebben vijf weken met de kinderen gediscussieerd over hoe de film eruit moest zien. Ze wilden eerst zwarte gaten doen, en aliens. Was dat niet moeilijk om in tien minuten te bespreken? vroegen wij. Nee hoor, want de buitenaardse wezens wonen in de zwarte gaten. Probleem opgelost, vonden zij.’

Ah.

‘We hebben nooit gezegd dat iets een stom idee was. We hebben wel wat bijgestuurd, door te vragen hoe je dat dan gaat filmen. Sterren kijken kan je wel makkelijk filmen. De kinderen wilden graag door de ruimte reizen; dat hebben we toen opgelost door ze in een droom te laten reizen. Langzaam werkten we zo toe naar iets dat filmbaar is.’

Werkt de film ook? Leren de kijkers er wat van?

‘De vraag is: wil je feitenkennis overbrengen, of wil je inspireren? Dit soort korte films is meer geschikt voor het laatste. De boodschap dat sterrenkunde leuk is, blijft langer bij dan de volgorde van de planeten. Iemand heeft ooit zijn best gedaan die aan mij te leren, maar ik zou het niet meer weten. Wat me wel bijbleef, is enthousiasme voor de wetenschap.’

En als de kijkers door het kijken universumsbewust zijn, wat moeten ze daar dan mee? De bestaansreden van Universe Awareness is nou net dat er in de rest van het onderwijs nauwelijks sterrenkunde zit.

‘Als je een kind zo jong al weet te inspireren, houden ze het heel lang vast. We hopen dat kinderen zien hoe groot het universum is, en dat ze zichzelf ook meer als een soort wereldburger van het heelal gaan zien.’

Bart Braun