De farmaceutische industrie doet hard haar best om te zorgen dat elke pil precies hetzelfde is, en evenveel milligram werkzame stof bevat. Vervolgens komt de dokter en die stopt die identieke pillen in allemaal verschillende patiënten. Dat kan zomaar schelen, met name bij patiënten met morbide obesitas. Die zijn niet alleen zwaarder, maar hun vetweefsel scheidt ook allerlei stofjes uit of absorbeert weer andere stoffen, zodat hun lichaam anders functioneert.
Promovendus Jeroen Diepstraten zocht uit hoe je tot een goede dosering komt voor twee geneesmiddelen: verdovingsmiddel propofol en de bloedverdunner nadroparin. Voor allebei heb je een grotere dosering nodig dan je puur op basis van het lichaamsgewicht zou verwachten. Bij het tweede middel komt dat overigens juist niet door vet, maar omdat zwaarlijvigen om al dat gewicht rond te zeulen nog heel wat spieren onder hun vet hebben zitten. Voor dat soort middelen zou je dus juist naar de vetvrije massa moeten kijken, adviseert Diepstraten.