'De katapult is gemaakt van aan elkaar geknoopte fietsbanden, die kregen we van de fietsenmaker’, vertelt Daniel Vente (20, wiskunde), terwijl hij het ‘elastiek’ spant en een pluizige bal in het mandje legt. Hij knijpt één oog dicht en zet nog een kleine pas naar achter. Dan vuurt hij de rode bal – beplakt met boze vogeloogjes en een scherp snaveltje – in de richting van een bouwwerk van kartonnen bananendozen.

De bal vliegt er net overheen. Vanaf de zijlijn klinkt een teleurgestelde ‘Oooeeeh!’ De zonnige binnenplaats van het Snellius is veranderd in een heus oorlogsgebied: de virtuele vogeltjes van Angry Birds komen er voor één dag tot leven.

Voor de zonderling die niet bekend is met het populaire spelletje: de speler lanceert slecht gehumeurde vogeltjes met een grote katapult richting vervaarlijk wankelende stellages, bevolkt door groene varkens. Het doel: met zo min mogelijk vogels zo veel mogelijk schade aanrichten en de varkens omverwerpen. Dit klinkt misschien niet als het meest intelligente spel ter wereld. Toch is het razend populair en is de mijlpaal van twee miljard downloads in zicht.

Er zijn dan ook flink wat leden van de Leidsche Flesch op het levend potje Angry Birds afgekomen. De activiteit is het resultaat van een samenwerking tussen de feestdagen- en de randomcommissie. ‘De Feestdagencommissie organiseert Sinterklaas, Kerst, Pasen en natuurlijk Pi-dag. De randomcommissie organiseert willekeurige activiteiten. Daarom vieren we de verjaardag van Angry Birds op een random dag’, verklaart Vente. ‘De activiteit bewijst dat leuke dingen niet veel geld hoeven te kosten. De bananendozen lagen gratis bij Albert Heijn, de knuffels werden gedoneerd door Heleen.’

‘Mijn lievelingsknuffels zitten er niet tussen hoor’, zegt Heleen Otten (17, wiskunde) over de drie knuffels die dienst doen als bad piggies. ‘Het blijven studenten, dus ze gaan vast kapot. Ik heb ze speciaal van de logeerkamer afgeplukt.’

De studenten mogen om de beurt drie vogels afvuren. Marius Stekelenburg (20, wiskunde) houdt de score bij. Aan de zijlijn analyseren de Leidse wiskundigen, informatici, natuurkundigen en sterrenkundigen de baan van de vogels. ‘Hij flopt steeds omhoog. Ik denk dat het zwaartepunt te ver uit het lood van de trekrichting ligt.’ En als de technische adviezen niet tot betere resultaten leiden: ‘Probeer anders mis te schieten, misschien lukt het dan.’

‘We moeten nog maar even genieten van de binnentuin’, zegt Otten. ‘Ik hoorde dat de faculteit 150 schapen heeft gehuurd om het gras te "maaien". Tijdens de volgende borrel eten we kebab.’

De laatste poging wordt gedaan door Thomas Bouwmeester (19, sterrenkunde). Hij spant de katapult en schiet de vogel zonder lang na te denken recht door het midden. Na drie schoten liggen alle knuffels en dozen op de grond.

De jonge sterrenkundige hapt geëmotioneerd naar adem. ‘Ik kan nauwelijks beschrijven wat er door me heen gaat. Het voelt geweldig. Ik kende diepe dalen en hoge toppen. Ik wil natuurlijk wat mensen bedanken: mijn ouders, mijn trainer, het bestuur… De jarenlange Spartaanse training heeft zijn vruchten afgeworpen.’

Dan vertrekken de bètastudenten naar binnen voor bier en appeltaart. Het plein is bezaaid met gele veertjes. De knuffels gaan weer veilig mee naar huis.