Columns & opinie
Geen Commentaar: Opkontje
woensdag 22 mei 2013

Hiphopgrootheid Dr. Dre maakte vorige week bekend dat hij 35 miljoen doneert aan de University of Southern California. Zakenpartner en producer Jimmy Iovine legde hetzelfde bedrag bij, voor een nieuwe kunst-, technologie-, businessopleiding. Extra opmerkelijk: Dre -in het echt heet hij Andre Young- en Iovine zijn zelf geen van beiden naar die universiteit, of überhaupt een universiteit, geweest. P. Diddy trouwens wel; hij gaf een paar jaar terug een half miljoen aan zijn alma mater, Howard University.

Het is in Amerika vrij gebruikelijk om grote sommen aan universiteiten te geven. Een ton voor wat leuke sterrenkunde, een paar miljoen voor een naar een alumnus vernoemde bibliotheek, dat werk. Een slimme professor gaat dan ook naar Amerika om onderzoeksgeld te halen – Mare interviewde er ooit een die aanschoof bij Paris Hilton en Halle Berry op grote fundraisers.

Nederland heeft geen geefcultuur. Universiteitsbestuurders vinden dat jammer, en proberen met treurige alumniblaadjes en universiteitsobligaties afgestudeerden te verleiden. Het resultaat: af en toe wordt er een stukje academiegebouw gerestaureerd door een nostalgische jaarclub. Prachtig, maar wel van een andere orde dan het Jimmy Iovine and Andre Young Academy for Arts, Technology and the Business of Innovation.

Natuurlijk, rijke Nederlanders zitten in een andere belastingschaal dan Dre en Diddy. En ook hier steken de rijksten nog wel eens de hand uit voor een kunstwerk of museum, al doen ze dat liever anoniem. Universiteiten zijn geen goede doelen; daar is al belasting voor betaald.

Aan de andere kant: USC is een instituut met 3,5 miljard op de bank, dat tweeëntwintigduizend dollar collegegeld (excl. $828,- parkeerkosten) per jaar heft. Dat zal toch ook in Amerika niet meer aanvoelen als een liefdadigheidsinstelling?

Kijk, daar komt dus die hoop vandaan bij de universitaire bedelaars. Het kàn dus wel. De rijke alumnus die meebetaalt aan het digitaliseren van de UB. Een Heineken-erfgenaam die een paar ton uittrekt voor verslavingsonderzoek. Het Ali B-instituut voor Nederlandse poëzie. Universiteiten eten net zo goed uit de overheidsruif als musea, dus waarom krijgen die laatste zoveel makkelijker een particulier opkontje?

Geven doe je niet alleen voor het goede doel, maar ook voor jezelf. De beste besteding van je goedendoelengeld is medische hulp voor de derde wereld. Malarianetten. Wormenkuurtjes. Pillen tegen rivierblindheid kosten geen ruk, vergeleken met een blindengeleidenhond, ze helpen veel meer mensen, en nog beter ook. Maar we geven liever aan blindengeleidenhonden, wegens puppies. Dre geeft om muziek en technologie, dus geeft hij daar geld aan, en niet aan malarianetten. En gelijk heeft hij: het is zijn geld.

De grote truc voor de universitaire fondsenwerving is dus lastig. Je moet zorgen dat rijke mensen onderwijs en onderzoek belangrijk vinden. De mensen die onderwijs en onderzoek belangrijk vinden, zijn echter bijna nooit rijk. Die werken namelijk aan een universiteit.