Dankzij de cyberaanvallen op ING was ik deze week kortstondig miljonair. Uitermate onbekend met dit fenomeen, stond ik mezelf even toe te dagdromen wat ik zou doen met mijn vele fantoomeuro’s en al vrij snel was ik eruit.
Ik zou mijn eigen televisiezender kopen, à la John de Mol, maar verder precies het tegenovergestelde. Ik kan u verklappen: op mijn zender is geen plaats voor de Patty Brardjes, Patricia Paaytjes en Gordontjes van dit land. Dat betekent automatisch ook geen ruimte voor elf keer hetzelfde programma. Geen ziekmakende talentenjachten, geen tenenkrommend slecht geacteerde dramaseries, geen derderangs sterren die ergens over glijden of vanaf storten, geen stomme quizjes, geen volslagen idiote datingprogramma’s (al dan niet met boeren). Gewoon niks waarin mensen te zien zijn wier dalende IQ blijkbaar besmettelijk is voor een groot deel van de Nederlandse bevolking.
Ook een voorwaarde om op mijn zender te verschijnen: zelf iets gepresteerd hebben. De kinderen van wijlen kunstenaars en fulltime paradijsvogels, zoals André Hazes en Herman Brood, komen er bij mij niet in. Niet meesurfen op de golf van een beroemde achternaam, eigen kunstjes wil ik zien/horen.
Graag had ik willen zeggen dat deze groep talentloze parasieten maar op een fatsoenlijke manier aan hun geld moet komen, maar de realiteit wil dat een groot deel van deze mensen helaas al op tv te zien is.
Omdat het al te laat is, is een eigen knokploeg wellicht nog een idee om mijn spookmiljoen aan uit te geven. Even checken hoeveel ik moet overhouden voor borg, een redelijke advocaat en/of een spectaculaire exit strategy (bij voorkeur via jetpack) en go met die combattimento! Moet toch redelijk wat Bekend Nederlands Onkruid weg kunnen werken voordat de politie me weet te tackelen.
Mocht mijn ontsnappingsplan onverhoopt falen, zal ik echter niet wanhopen. Ergens in Nederland zal er wel weer een groep hipsters opstaan, die hun prioriteiten heerlijk niet op orde hebben en hun dagen doorkomen met het zien van vijanden achter elke boom en paranoïde blijven krijsen dat het goed mis op het gebied van welk maatschappelijk probleem nu weer in de mode is.
Nog niet zo lang geleden noemden we die mensen mafketels en verspilling van zuurstof, nu zijn ze blijkbaar activisten, hoe stompzinnig de principes ook zijn. Dat er geprotesteerd wordt tegen een bezoek van Poetin kan ik nog begrijpen, maar Nederland doet het op het gebied van vrijheid en mensenrechten toch wel beter dan pakweg Rusland of Noord-Korea?
Helaas duurde de cyberaanvallen te kort om nog verder te dromen, maar zelfs zo’n korte fantasie geeft me al de motivatie om mijn hersenspinsels te realiseren. Later, als ik (nog) groter ben, word ik megalomane dictator!