Studentenleven
Frutti: Dansen als een hobbit
Petra Meijer
woensdag 30 januari 2013

‘Sommigen van jullie kunnen misschien stijldansen, dat is allemaal vrij strak. Balfolk is losser, je mag meer zwieren en met je armen zwaaien. Niet als er straks iemand tegenover je staat, dan sla je hem in het gezicht’, waarschuwt Cecile de Haan (23, psychologie). Op de dansvloer van studentenvereniging Catena staan ruim dertig studenten. De komende twee uur zullen ze kennis maken met een aantal oude West-Europese volksdansen. Op het geriedel van de Ierse doedelzak maken ze wat eenvoudige pasjes.

‘En nu doen we hetzelfde, maar dan met een partner. Je kunt ook een draai maken. Als man geef je de vrouw een signaal door je arm omhoog te bewegen. Dan ontstaat er vanzelf ruimte voor de vrouw om te draaien’, aldus Maarten Vreeburg (23, culturele antropologie). ‘Als vrouw is het eigenlijk niet de bedoeling dat je nadenkt als je dit doet’, zegt De Haan. ‘Je moet gewoon doen wat de man je vertelt. Niet zo geëmancipeerd, ik weet het.’

De Haan en Vreeburg, beiden lid van Catena, doen de pasjes voor en dan is het tijd om een danspartner uit te zoeken. De deelnemers pakken elkaar ongemakkelijk vast. ‘Misschien vind je het na vandaag wel zo leuk dat je een keer naar een Balfolkevenement wil gaan. Nu is iedereen bij een studentenvereniging leuk en aardig, maar op zo’n evenement kan je nog wel eens een vies mannetje tegenkomen die je helemaal tegen zich aandrukt. Dan kan je natuurlijk zeggen: "Sodemieter op!" en hem een duw geven…’

‘Spugen!’ roept iemand door de zaal.

‘Ja, of spugen, dat werkt ook. Maar een subtielere methode is om druk uit te gaan oefenen op de hand die je in zijn nek hebt.’

De muziek wordt weer gestart en al snel maakt de ongemakkelijkheid plaats voor lachende gezichten. ‘We zagen een poster hangen omdat een aantal Catenianen een Balfolk-projectgroepje op wilde starten. Als thema voor onze Open Week hebben we elke avond een andere film. Vandaag is dat Lord of the Rings. Volksdansen sluit wel mooi aan bij de hobbitcultuur’, vertelt Janne van Zanen (21, Engels) van de activiteitencommissie die de Open Week organiseert. ‘Mensen van andere verenigingen kunnen deze week zien wat Catena inhoudt. We hebben ook een Twilight-, Starwars-, Harry Potter- en James Bond-avond’, zegt Eveline Lameer (21, kunstgeschiedenis). Aan de zijkant van de dansvloer staat inderdaad al een grote afbeelding van huiself Dobby, met de tekst: ‘Koop snacks bij mijn meester, anders word ik gestraft.’

‘Heren, doe voorzichtig met de arm van de dame. Het is geen gokkast waar je hard aan kunt trekken’, roept Vreeburg de dansende koppeltjes toe. De workshop eindigt met een paar groepsdansen. ‘Dat is misschien wel de charme van Balfolk. Je danst met zijn allen samen of wisselt veel van partner. Stijldansen draait meer om techniek, hier maakt het niet uit of je een beetje uit de maat gaat, zolang je samen maar plezier hebt’, aldus de Haan.

Na de workshop snellen de aanwezigen zich met rode wangen naar de bar voor een glas water. ‘Het is ontzettend leuk, maar je krijgt het er wel warm van’, zegt Merel Spithoven (19, archeologie). Een enkeling danst nog even door, de rest wacht op de Middle Earth Mensa-maaltijd.