De resultaten van de 'zelfstudie instellingsaudit' zijn in een sterkte/zwakte-analyse verwerkt. Als de universiteit de instellingstoets goed doorstaat, dan mogen de opleidingen een minder strenge controle van de NVAO tegemoet zien. Dat scheelt een hoop werk en gedoe.
Veel gaat goed, maar toch zijn er nog de nodige verbeterpunten. Zo blijven de rendementen achter bij streefwaarden, hebben studenten nog te weinig belangstelling voor het honourscollege, vraagt de 'optimale benutting' van Usis nog aandacht en functioneren opleidingscommissies nog niet overal naar behoren.'
Ook is er een 'spanningsveld' tussen het aantal en omvang van universiteitsbrede beleidsinitiatieven en haalbaarheid. Vrij vertaald: De werkvloer wordt steeds met nieuwe plannen geconfronteerd en het is moeilijk om dat bij te benen.
Ook in een proefstudie die dit jaar werd uitgevoerd door een panel van specialisten van buiten de universiteit komt dit probleem naar voren. Of zoals vicerector Simone Buitendijk het omschrijft in een brief aan de universiteitsraad: 'Het panel noemde als belangrijk aandachtspunt de discrepantie tussen universiteitsbreed geformuleerde beleidsdoelstellingen en de haalbaarheid hiervan op facultair en opleidingsniveau.'
In de zelfstudie staat dat door de complexe organisatie van de universiteit studenten en docenten niet altijd op de hoogte zijn van overwegingen en argumenten die geleid hebben tot bepaald beleid.
Omgekeerd is in hogere bestuurslagen niet altijd precies bekend wat de problemen in de dagelijkse onderwijspraktijk zijn. VB