De aanleiding was een discussie met Simon, een collega-trainee. Niet alleen is Simon onderhand een goede vriend geworden, hij is ook nog eens uitermate intelligent en extreem religieus. Een fascinerende combinatie.
‘Wat heb je nodig?’ vroeg Simon. ‘Wat heb je nodig om de Heer te leren kennen?’
‘Epische shit’ antwoordde ik. ‘Epische, oudtestamentische Minervanen-die-in-zoutpilaren-veranderende shit.’
‘Een wonder?’ vatte Simon het samen. ‘Een wonder’, beaamde ik.
Niet veel later zat ik, in mijn mooiste kleertjes, omringd door honderden uitzinnige gelovigen, op een houten bankje in een enorme nieuwbouwkerk. Twee uur lang zongen we liedjes, riepen we amen en halleluja en renden er in tongen sprekende mensen met gouden vlaggen door het gangpad.
Enigszins bizar, maar, zo hield ik mijzelf voor, ik zat hier in naam van falsificatie. Gelukkig klom uiteindelijk Zijlstra zelf het podium op, alwaar hij prompt begon met het verkopen van zijn autobiografie. Ondertussen marcheerde er fier een groepje mensen rond, bijbels en flyers in de hand. Op hun badge stond ‘gebedsteam’.
‘Customer service’, riep Simon ze droogjes na.
Zijlstra begon te preken over al zijn successen. Tienduizenden mensen had zijn kerk al tot het geloof geleid. Hij had kanker genezen, reuma en broze botten. Ja, toen hij laatst in Suriname was, had hij zelfs een paar moslims genezen! De menigte begon luid te joelen. Het gebedsteam verzamelde driftig donaties.
Achter ons stond een kalende, ietwat tengere man met enorme blauwe ogen. Hij was ons tijdens het zingen al opgevallen wegens zijn raspende stem en felgekleurde, immens lelijke overhemd. Zijlstra riep ons op het te genezen lichaamsdeel vast te houden: ‘Als je last hebt van je hart, leg dan je hand op je hart! Als je last hebt van je longen, leg dan je hand op je longen! En als je last hebt van je hoofd, leg dan je hand op je hoofd EN ONTVANG JEZUS!’ Om de een of andere reden – ik vermoed goddelijke interventie – keek ik precies op dat moment achterom. De kalende man deed zijn ogen dicht, haalde diep adem, en greep met twee handen stevig in zijn kruis.
‘Er is hoop voor jullie!’ riep Zijlstra, en de mensen stroomde naar voren. En één voor één werden ze genezen. ‘Simona, doodnerveus en met astma. Ontvang je wonder!’ dondert Zijlstra. 30 Seconden later haalt ze diep adem en verklaart zichzelf genezen. Myrthe met dyslexie geeft hij aai en zegt: ‘Moge je de beste in de klas zijn.’ Dan naar de zaal: ‘Ik hoop dat er verder niemand uit je klas hier komt staan, want dan heb ik een probleem!’
Bij Peter, met het syndroom van Down, blijkt dat Zijlstra beschikt over een gezonde dosis Hollandse nuchterheid: ‘Ik breek dit juk van de duivel! Ik breek dit juk in de naam van Jezus! In Jezus’ naam! Jezus zal je gezicht weer vormen en de geesten UIT JE HERSENS BANNEN! Maar moge allereerst al die steenpuisten wijken. Amen.’
Zo heeft hij minstens 50 mensen die dag genezen. Was het overtuigend? Ik heb ooit voor een artikel een hypnotiseur geïnterviewd. Alle technieken die hij gebruikte om mensen de gekste dingen te laten doen. passeerden bij Zijlstra de revue. Maar dan in een met Jezus overgoten jasje.
Geen geval van goddelijke interventie dus. Of, in de woorden van Simon: het is in ieder geval ook mensenwerk. ‘Mijn hele leven is een puinhoop’, huilde een van de gelovigen. Zijlstra beaamde dat en riep enthousiast: ‘Daar is God in gespecialiseerd.’ En zo is het.
Benjamin Sprecher
Promovendus bij het Centrum voor Milieuwetenschappen Leiden